Dag 21 en 22: hard werken als meester en juffie

Dag 21 en 22: meester en juffie spelen

Donderdag en vrijdag mogen we weer werken...hoera! Ook voor t eerst dat we er zin in hebben om naar ons werk te gaan dus misschien toch maar een carrière switch maken als we terug zijn hahaha.
Omdat gister totaal niet duidelijk was wat we gingen doen hebben we t maar lekker zo gelaten en zagen we t wel. Sam stond met de kids in de tuin om mee te helpen met zand te scheppen ofzo want naast de school zijn ze heel druk bezig om een nieuw gastenverblijf te maken. Dit moeten volgende week af zijn maar er moet nog heel veel gebeuren dus heel wat werklui werkt nu dag en nacht door om t af te hebben, plannen kennen ze hier natuurlijk niet dus nu wordt er met man en macht gewerkt en iedereen (ook de kinderen dus) helpen op hun manier mee. Ook tijdens de lessen wordt er door geboord, gezaagd en gelast dus af en toe verstaan we elkaar helemaal niet. Heeft ook wel weer iets. Volgende week komen er namelijk een aantal mensen van een ziekenhuis gastlessen geven over gezondheid en hygiene en die moeten dan daar kunnen slapen. Gaat volgens ons nooit lukken maar ze doen iig hard hun best.
De les begint weer met wat liedjes en daarna stelt Sam de gebruikelijke vragen aan de kinderen van wat ze gegeten hebben, wat hun hobby is etc. Hij vraagt ook aan t jongere broertje van Tatoe wat zijn naam is. T jochie zegt niks en kijkt alleen maar z'n broer aan, hij zegt t voor m in t Birmees maar t jochie duikt helemaal ineen en begint bijna te huilen. Hij durft Sam ook niet aan te kijken en Ink vindt dit zo zielig om te zien dat ik er bijna zelf van moet huilen. Sam vraagt t nog een keer maar dan laat hij t er gelukkig bij en antwoord Tatoe voor hem hoe hij heet.
Vandaag leren de kinderen iets over communicatie. Vooral oefenen we met hard en duidelijk praten en hoe je houding is als je met iemand praat dus rechtop staan, iemand aankijken etc. Klinkt logisch en normaal voor ons maar voor hun is dit echt niet vanzelfsprekend. En wat kan je zoal vragen aan iemand die je op straat tegenkomt of waar praat je met je vriendjes over? Steef en Sam doen een gesprekje voor en alle vragen die ze tot nu toe kennen komen weer terug. De kids luisteren aandachtig en vinden dit echt leuk. Gisteren had Ink nog geopperd bij Sam om de kinderen ook complimenten naar elkaar te laten maken en hoe reageer je op een compliment van iemand, dus zo waar had hij dit ook gebruikt en aan de kids uitgelegd wat een compliment is. In kleinere groepjes moeten ze nu een gesprekje met elkaar voeren en bewust zetten we de kinderen een paar meter van elkaar af zodat ze gedwongen worden om hard en duidelijk te praten en door de herrie van de verbouwing komt dit nu wel goed uit. Steef en ik moeten erg lachen want onbewust gaan ze toch weer dichter bij elkaar staan of aan hun benen of armen frummelen, dus dan zetten we ze weer paar meter naar achter of leggen hun handen naast zich. Ink laat zelfs een jongetje echt schreeuwen naar z'n klasgenoot om te vragen wat z'n lievelingskleur is want dit jongetje is zo verlegen en praat zo zacht. Maar hij doet t goed dus uiteraard na afloop geef ik m een high 5 en zeg ook tegen m dat hij t heel goed gedaan heeft. Na de les gepraat te hebben met en door de kids is er als afsluiting een spelletje waar ze duidelijk gek op zijn. De klas wordt verdeeld in 2 groepen en om de beurt komt 1 iemand naar voren die een Engels woord uit moet beelden, de groep die dat als eerste raad krijgt 1 punt. Van dit soort spelletjes houden Steef en ik natuurljk wel dus we kijken er met veel lol naar. Voor de kids is het goed om iets uit te beelden maar dit vinden ze toch eng. Heel vaak willen ze de simpelste woorden ook niet uitbeelden omdat ze zo verlegen zijn. Bijvoorbeelden huilen, lachen of vegen durven ze dan niet. Laat staan een dier uitbeelden. Maar iedereen komt aan de beurt en het is een groot gegil en gegiebel.

Onze laatste lesdag zijn er 2 meiden uit Slovenië nieuw als vrijwilligers en zij blijven maar liefst 1 maand lesgeven. Ook zij krijgen t vragenvuur bij t begin van de lessen en we moeten erg lachen als zij ook al snel de vraag krijgen: what is your ambtion? Ze kijken ook echt van, zo dan...wat is dit voor vraag haha.
Na t vragenvuur is het na het praten van gister nu een schrijfdag en moeten de kids de gesprekjes van gister nu uitschrijven. De verschillende thema's komen weer terug en de gesprekjes moeten gaan over: iets kopen op de markt, iets gaan eten in een restaurant, een kaartje kopen op t treinstation, een gesprekje voeren met je vriend(in) en een gesprekje voeren met een toerist. In groepjes moeten ze dit dus allemaal uitschrijven en al gauw schrijven ze dus allemaal hetzelfde op en kijken ze bij elkaar af haha. Veel hulp hebben ze wel nodig want ze hebben geen idee dus wat ze gister gedaan hebben en moeten echt op weg geholpen worden. Herhaling is dus erg belangrijk en dat kan Sam volgens ons wel wat meer doen. Maar ze doen hun best en vaak moeten we erg lachen als we dan vragen hoe begin je een gesprek als je iemand ziet...als je dan als antwoord krijgt: Good bye dan hebben ze er nog niet veel van begrepen maar we herhalen t net zo lang totdat ze t weten (voor vandaag dan). Na een uurtje worden er een paar kids gevraagd om hun gesprekjes voor de klas voor te lezen en uiteraard wil niemand. Toch moeten er een paar naar voren komen en doen t dan hartstikke goed...ook al lezen ze t gesprekje hardop voor met hun schrifje voor hun gezicht haha. Omdat t onze laatste lesdag is wilden we wat lekkers voor alle kids kopen en na hun favoriete hits spelletje krijgen ze van ons een koekje en snoepje en gaan we met elke groep op de foto. Sommige zien we morgen met t schoolreisje maar niet iedereen gaat/mag mee dus die zeggen we toch wel met beetje brok in onze keel gedag. Al konden we langer blijven dan hadden we t zeker gedaan! Was een super leuke ervaring!!
Bij aankomst in het hotel werd er nog geklopt op onze deur en kregen we van t hotel nog een schaal met chips, busje nootjes en trossen druiven omdat we er al paar dagen sliepen. Toch leuk!