Dag weet ik niet want loop achter haha

Hier een wat up to date verslag van gister: zaterdag 29 april van Hoi An naar Ho Chi Minh

Om 06.30 worden we gebeld dat de chauff beneden staat te wachten maar we zijn uiteraard nog niet helemaal klaar. Voordat we de taxi ingaan krijgen we nog een ontbijtje mee (2 baguettes, smeerkaas, plakjes komkommer en 2 bananen) hartstikke lief maar Steef vraagt hoe we die smeerkaas moeten smeren op ons brood haha. Hadden ze niet overnagedacht dus van de receptie, en moesten ze lachen..laat maar we verzinnen wel wat..We worden uitgezwaaid en op naar t vliegveld. Onderweg nog plens regen dus goede timing om te gaan. We vliegen met VietJetAir om 08.45 uur en ze hebben ons vanuit t hotel al gewaarschuwd dat ze vaak vertraging hebben maar ze waren t goedkoopst dus we gokken t erop en we vliegen vroeg dus hopelijk scheelt dat. Ingecheckt en eerst maar een koppie thee halen daarbij zit een lepeltje dus met veel gekloot en vooral veel kruimels overal toch de broodjes kunnen smeren met de smeerkaas. De vlucht voor ons heeft al vertraging dus dat gaat goed haha. Maar wonder boven wonder staat ons vliegtuig er al wel. Om 09.00 zijn we de laatste die gaan boarden en komen dus als laatste t vliegtuig in en we zien dat deze lang niet vol is dus gaan we lekker op rij 3 zitten en hebben 3 stoelen voor onszelf. Leuk om een keer zo voorin te zitten want normaal zie je nooit zo goed wat er precies gebeurt. Op rij 1 zitten 2 stewardessen en op rij 2 ook, die moeten denk vanuit Ho Chi Minh aan t werk want die liggen gelijk te slapen. Dus de 2 asootjes uit Nederland gaan lekker achter hun zitten zonder verder iets te vragen en daarna komen de rest van de passagiers.
We moeten erg lachen want die stewardessen zien er echt niet uit, lijken wel padvinders met een raar hoedje, lange broek en geruit dasje om hahaha. Moeten tijdje wachten voordat we opstijgen maar dit gaat prima en tussen de bergen in vliegen we weg, op naar de grote stad. Vlucht is maar een uurtje en landen keurig netjes in Ho Chi Minh rond 10.00 uur. Voordeel is nu dat we zo uit t vliegtuig zijn dus hop de bus in en onze tassen komen ook snel. Ink der tas meurt alleen helemaal naar de vis, gadver!! Wat een lucht!! Heeft duidelijk naast een bak met rotte vis gelegen in t vliegtuig ofzo maar wat een stank. Als we t vliegveld uitlopen staan we ff te kijken naar een taxi en als we er naar eentje toe willen lopen vraagt een Birmees of hij ons naar ons hotel kan brengen. Dit is duidelijk geen taxi-chauffeur en Steef vraagt t nog bij hem maar hij rijdt ook in een gewone auto. Voor ons best want dan kunnen we mooi afdingen. Hij vraagt 300.00 maar betalen uiteindelijk 200.000 en achteraf blijkt dat een goede prijs te zijn want ons hotel ligt op 7 km afstand van t centrum dus is best een stuk rijden vanaf t vliegveld. De beste man heeft 2 lange haren op z'n wang dus zal wel geluk brengen ofzo, maar t ziet er uiteraard niet uit. We praten wat en als we richting de stad rijden wordt hij opeens aangehouden door de politie en moet hij achter ze aan rijden. Hij zegt al dat dit m geld gaat kosten en kijkt helemaal bang en zielig. Wij roepen nog dat we wel zeggen dat we zijn vrienden zijn want we zijn bang dat hij een boete krijgt omdat hij ons als snorder opgepikt heeft ofzo. Hij stapt uit en we kijken wat er gebeurt. Hij moet z'n rijbewijs laten zien en zien dat hij even met de politie praat en dan loopt hij weer terug naar z'n auto en stopt in z'n rijbewijs geld. Weer pakt de politie z'n rijbewijs en haalt t geld er zo uit en hij kan gaan. We vragen gelijk wat hij moest betalen en waarom want vinden t echt zielig. Eerst moest hij 500.000 betalen maar hij zei tegen de agenten dat hij niet zoveel geld had en of hij ajb 200.000 mocht betalen en moest erom smeken. Gelukkig mocht dit wel maar hij baalde er zichtbaar van. Het bleek dus dat hij aan was gehouden omdat hij z'n knipperlicht niet naar links had gebruikt toen hij van rijstrook ging wisselen. Daarom kreeg hij een boete. Hij zei dat hij dit wel had gedaan maar dat t nu eenmaal zo gaat hier in Vietnam en je beter niet in discussie kan gaan met de politie. Als je wordt aangehouden ben je gewoon de lul en moet je betalen. Corrupte bende hierzo! Echt slecht! Hij giebelde er ook wel weer om en zei dat dit een slechte dag voor m was en hij gewoon pech had. Hij vroeg waar we vandaan kwamen en werd helemaal gek toen we zeiden uit Nederland. Hij zei gelijk: Aaron Winter..dat was zijn held en een hele goede voetballer vroeger! Aaron Winter ook echt haha. Al gauw kwamen Gullit, Van Basten, Rijkaard en Koeman ook voorbij en hij kende ze allemaal. We vroegen wanneer die naar Nederland kwam en hij zei dat dat z'n grote droom is om Nederland een keer te bezoeken. Dus wij vroegen waarom, omdat die dan veel melk kan drinken zei die en Heineken bier hahaha. Wij lachen! Jullie Nederlanders hebben een mooie witte huid en zijn zo lang omdat jullie veel melk drinken! Hij zei dat die gelijk aan Steef zag, toen we t vliegveld uitliepen, dat we uit Nederland kwamen haha. Mooie en lieve man was t. Hij vertelde ook over de oorlog en dat de Amerikanen z'n hele familie vermoord hebben en hij vroeger op straat sliep. Tot 16 jaar geleden was hij verslaafd aan pure alcohol en dronk de hele dag door en fietste toeristen rond op zo'n riskja. Vandaar dat ze Engels wel redelijk is. Nu drinkt hij niet meer, nou ja soms dan bleek later, en is hij getrouwd en heeft een zoontje van 5. Hij lachte ook de hele tijd zo leuk. We mochten ook nog bij m thuis komen zei die. Dan gingen we een biertje drinken, maar daarvoor is onze tijd in Ho Chi Minh helaas te kort. Aangekomen bij hotel kregen we een upgrade voor een betere kamer. We wilden nog via t hotel busstickets boeken voor onze trip naar Cambodja maandag maar hier snapte ze geen hout van dus we regelen t wel op een ander manier want dit schoot niet op. We zijn gelijk op de scooter gesprongen om iets te gaan eten want we hadden trek. Er zat uiteraard geen benzine in dus eerst tanken. Altijd als je honger hebt kun je niks vinden, we hadden zelf iets opgezocht maar konden t niet vinden, dus na lang zoeken en paar keer vragen hadden we iets gevonden waar ze broodjes verkochten. Daarna op naar t War Remnants Museum wat middenin t centrum ligt. Wat een chaos hier en echt heeeel veel scooters. Alles gaat door elkaar, geen verkeersregels, scooters, auto's, bussen, vrachtwagens, fietsers, mensen lopend op de weg. 1 chaos gewoon!! Knap dat m'n scooterchauffeurtje hier durft te rijden, mag ook wel eens gezegd worden haha. Want we hebben hier echt geen 1 andere toerist op een scooter gezien!! Ook natuurlijk een top navigator want in 1x rijden we naar t museum. Het museum richt zich op de Amerikaanse rol in de Vietnamoorlog. Het is op 4 september 1975 geopend onder de naam: "Exhibition House for US and Puppet Crimes. In 1990 werd de naam verandert in: "Exhibition House for Crimes or War and Agression en in 1995, nadat de politieke en diplomatieke betrekkingen met de VS verbeterd waren, werden de beladen woorden "war Crimes (oorlogsmisdaden) en Agression (onderdrukking/agressie) uit de naam verwijderd en ging het museum verder onder de huidige naam: War Remnants Museum. Het museum is 1 van d populairste musea van Vietnam met ongeveer een half miljoen bezoekers per jaar. Heel veel buitenlanders bezoeken het museum en vanuit Het Westen is er soms kritiek op het museum, omdat het de Vietnamoorlog "te eenzijdig " zou laten zien en het "een grote anti-Amerikaanse propaganda is. Er hangen vooral heel veel foto's over de bombardementen van de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog en de gevolgen van t giftige Aagent Orange dat over Vietnam werd uitgespoten door Amerikaanse vliegtuigen. Dit gif veroorzaakte lepra, kanker en heel veel andere dodelijke ziektes onder de Vietnamesen. Ook heel veel vrouwen gaven t weer door aan hun kinderen als ze zwanger werden dus er hingen heel veel foto's van zieke, misvormden kinderen. Heel eng eigenlijk dus hier kon Ink niet echt naar kijken. Ook zag je er allerlei wapens en buiten t museum stonden tanks, vliegtuigen en helikopters. We hebben er een tijdje rondgelopen maar vrolijk word je er niet van maar t maakte wel indruk. Daarna werd t tijd voor wat luchtigers dus zijn weer op die scooter gesprongen en de drukte weer in want we moesten nog ergens busstickets naar Sen Penh boeken, hoofdstad van Cambodja. Steef had opgezocht dat er hier ook een backpackersstraat is dus daar hebben ze vast wel van die boekingskantoortjes. Na wat zoeken gevonden en eerst maar bij een hotelletje geprobeerd maar toen we zeiden dat we daar niet sliepen werd t te lastig dus gezegd laat maar zitten en op zoek naar iets anders. We vonden een kantoortje waar 2 meiden lekker aan t Faceboooken waren achter de balie dus Steef maakte hier een opmerking over en ze schrokken op. Ze hadden de hele dag nog geen klant gehad zeiden ze dus wij zeiden dan zijn wij jullie eerste klant. Leuke meiden en lachen weer dus ze regelde de busstickets voor ons. Dit moesten ze weer ergens anders ophalen dus dat duurde weer ff maar we hadden 2 plekjes voorin de bus. Vouchers getekend en Ink keek nog ff naar de datum...juist ja! Stond verkeerd, hadden die dozen op zondag geboekt ipv maandag. Konden we weer opnieuw beginnen. Toen begon t ook nog keihard te regenen dus in de regen moesten ze weer terug naar dat andere kantoor om de juiste tickets te boeken. Wij vonden t niet erg en eigenlijk alleen maar sneu voor ze maar ja anders stonden we dus daar maandag voor niks. Nou na 2 uur gelukt! Ondertussen weer honger dus hebben nog wat geshopt en jaja bij de Mac gegeten!! We wilden niet te laat naar t hotel dus zijn gelijk doorgegaan naar t centrum en hebben bij de mooiste en hoogste skybar een drankje gedaan, nou ja drankje, dit was natuurlijk stervens duur maar t uitzicht was top!! Zelden zo'n mooie verlichte stad gezien en ook een haven met mooi verlichtte boten. Er kwam nog een zangertje met 2 gitaristen en een trommelaar dus was leuk! Wie weet leuke band voor op onze bruiloft haha. Rond 22.00 in t hotel en eigenlijk weer veel te laat. In de garage waar onze scooter stond, hier parkeren we m maar overal bewaakt want er schijnen nogal veel scooters gejat te worden, was t loei en loei heet bah!
Oh het blijkt trouwens dat t morgen Bevrijdingsdag / Hereningsdag of De Val Van Saigon in Ho Chi Min is. Op 30 april 1975 vallen tanks en troepen van het Noord Vietnamese leger Ho Chi Minh ( vroeger ook wal Saigon genoemd) binnen en maken een einde aan de jarenlange oorlog tussen Noord en Zuid Vietnam. Saigon werd omgedoopt tot Ho Chi Min City en was t begin van de Socialistische republiek van Vietnam. We gaan zien wat dit inhoudt morgen! Feest!