Dag 19: Schuitje varen, theetje drinken

Eerste nachtje goed geslapen, Ink lag veilig onder de klamboe of zoals Steef het noemde het prinsesje ligt onder der netje. Gisteravond was nog lachen want toen we naar bed wilde gaan kregen we opeens het licht van het gangetje niet uit en een lichtje in de badkamer niet, lekker vaag. Alles geprobeerd dus Steef naar receptie gelopen en even later kwam er een mannetje kijken. Hij liep onze kamer in en liep uiteraard gelijk naar het licht maar hij zag Ink niet want ik lag al in bed. Dus ik zei gedag maar lag natuurlijk al onder m'n klamboe hahaha. Die vent keek echt heel raar en Ink had m gewoon aan de muur met tape vastgemaakt dus we zagen m al kijken naar dat tape. Hij vroeg nog of hij met mosquito spray moest sprayen in onze kamer maar die troep wilde we niet in onze kamer net voordat we gingen slapen.
Het ontbijtbuffet maakte vanaf vandaag plaats voor een persoonlijk ontbijten want blijkbaar was t zo rustig in het hotel dat we aan moesten geven of we Birmees of Westers ontbijt wilden. Westers ontbijt was een pannekoek, wat fruit en daar waren ze weer: wit brood met jam!
Oké vandaag met een boot op pad en we hadden al gekeken waar we precies heen wilde met onze kapitein want t standaard rondje wilde we niet en t belangrijkste was GEEN shops. Net toen we t hotel uitliepen kwam er al iemand op ons af om te vragen of we een boot zochten, hij sprak redelijk Engels dus liepen met hem mee naar de steiger waar alle boten liggen zodat hij en wij op de kaart aan konden wijzen waar we heen wilden. We wilden naar een dorpje wat iets buiten zijn normale route lag en dat kon als we iets extra's betaalden. Het liefste wilden we gaan vissen op t meer of iig bij vissers gaan kijken maar zelf vissen werd m al helemaal niet al en er waren weinig vissers zei die. Beste vent verder dus Steef zei dat we een goede prijs wilden of anders naar een andere gingen. En z'n prijs was prima dus inladen maar. Voor het eerst sinds onze reis was t echt bewolkt en geen zon dus t was nog best fris op de boot. Het was daarom ook hartstikke rustig op t water en de toeristen en locals die we zagen hadden allemaal een lange broek en een vestje of trui aan maar die 2 Hollandse optimisten zaten gewoon lekker in t korte broekje en t-shirtje te vernikkelen op die boot. Ink nog wel een sjaal bij der voor het klooster wat we gingen bezoeken dus die maar opgedaan. Dat was ook onze eerste stop: het kattenklooster. Hier wordt Ink nou blij van en we hadden al van Robbin en Laura gehoord dat t er stikte van de katten overal.. Vandaar de naam...Het was een mooi houten klooster op palen maar geen kat te zien haha. Die waren inmiddels allemaal verdwenen, vroegen nog aan de kapitein waar ze waren maar het enige wat hij zei was: weg. Misschien hebben zege wel verzopen ofzo hihi. Samen daar een rondje gelopen en toen we even stil stonden om op internet te lezen waar t klooster vroeger voor diende enzo werden we zelf de belangrijkste attractie want de 1 na de ander wilde weer op de foto. Terug in de boot en nu vaarden we langs honderden meters lang drijvende tuinen waar deze tijd vooral tomaten werden verbouwd maar ook andere groenten. Mooi gezicht! Ook vaarden we door verschillende dorpjes heen waar iedere keer weer andere volkeren woonden. Omdat het nu het droge seizoen is stond het water zo laag dat we af en toe gewoon vast zaten in de modder en de kapitein uit z'n boot moest om deze weer verder te duwen. Kwamen uiteraard uit langs heel veel zilverwinkeltjes, sigarenmakerijen en sjaals en souvenirsshops dus de kapitein probeerde t nog eens of we echt niet wild kijken maar nee..vol gas er voorbij graag. Moesten nu best een stuk varen naar het dorpje waar we heen wilden en t leek wel alsof we in d boomstammen zaten van de Efteling want we vaarden door hele smalle, van takken en zand gemaakte soort dammen/sluizen, waar de boot precies door kon omdat het water steeds lager werd. In het begin dachten we..wat gaat hij nou doen joh dat past nooit en echt zacht ging het niet, maar toen we doorhadden dat dit om de zoveel meter gebeurde gingen al gauw onze handen de lucht in bij iedere sluis en wachtte we op de foto! Haha.
Onderweg zagen we ook veel locals zich in het water wassen, de was doen en kinderen die aan t zwemmen waren. Echt helder en schoon water was het niet dus zelf doken we er maar ff niet in. Het was ook nog steeds bewolkt maar uiteraard niet koud.
Na 45 minuten waren we bij het dorpje en de kapitein wees ons aan waar de pegoda was en hoe we moesten lopen, hij wachtte wel bij de boot op ons. Maaaar voordat we t dorpje in mochten moesten we betalen voor het maken van foto's!! Het was niet veel maar wat apart weer. Kregen wel mooie sticker op onze camera geplakt als bewijs.
We moesten een heeeeel lang pad oplopen welke trapsgewijs langzaam omhoog liep en langs de kanten stonden allemaal kraampjes met zooi en echt 100x hetzelfde. Van kleding, tot souvenirs en zelf echte Zwitsere horloges en kettingen met allemaal tanden van beesten eraan..prachtig. Wel overdekt gelukkig. Ook heel veel kramen waren leeg of lagen de verkopers gewoon naast te slapen dus t was duidelijk laagseizoen. Er liep ook bijna niemand behalve wij. Was nog een hele klim en na een kwartier of 20 minuten zagen we de pegoda. Of eigenlijk waren het er veeeel meer want wel honderden. Bovenop hadden ze allemaal in de top belletjes hangen dus door de wind hoorde je een heel mooi klokkenspel. Er waren nieuwere gerestaureerde pagedo's deze waren vooral wit maar ook nog originele welke oranje waren en duidelijk afgebrokkeld maar ook deze waren erg mooi. Hier hebben we best lang rondgelopen, en bijna geen toeristen te zien. Ondertussen scheen t zonnetje weer dus het werd al gauw warmer. Daarna zagen we nog in de verte andere pegado's op een heuvel dus daar wilden we naartoe lopen maar zijn toch maar weer omgekeerd want de weg ernaar toe was wel erg stijl en we hadden geen idee of we wel goed liepen en hoe lang t was. Weer terug naar de boot en mochten het stuk in de boomstammen weer terug. Lunch tijd en de kapitein wist een mooi restaurant aan het water en dit was ook zo, prijzen waren er ook naar maar prima. Ink ging voor de tomatensoep want ja als ze hier voornamelijk tomaten verbouwen moet deze wel vers zijn en Steef voor een Thaise soep. We wilden niet teveel eten want iedere keer hebben we 's avonds bijna geen honger dus besteld er nog gefrituurde groente bij. Twijfelde nog over de gefrituurde garnalen maar de waren stuk duurder dus Ink overtuigde Steef ervan om eerst dit te bestellen en daarna konden we altijd nog meer eten. Nou...daar kwamen weer behoorlijke bakken soep op tafel maar de schaal met gefrituurde groente was nog veel groter..pffff. En het stond nog wel bij de voorgerechten. Dit kregen we dus nooit op dus de rest maar meegenomen in een zakje en gingen we onderweg wel aan de vissen voeren of aan de meeuwen die boven de boten vlogen. Via een dorpje gingen we weer richting hotel en dwars het meer over. Echt genieten van het mooie uitzicht en de bergen langs het meer. Was een leuk tochtje! Einde middag waren we bij t hotel en daar onze fietsen gepakt want die staan bij het hotel voor de gasten en naar een restaurantje gefietst met allemaal uilen. Bleek ook een restaurant van Club Asiatico te zijn waar we al eerder geweest zijn. Ink hamburgetje op en Steef soort vleesspiesjes.