Dag 15, 16 en 17: Lopen, lopen en nog eens lopen!!
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
30 April 2017 | Myanmar, Kalaw
Dag 15, 16 en 17: lopen, lopen en nog eens lopen!!
We vertrekken 08.30 bij ons hotel en onze backpacks worden opgehaald en alvast naar t hotel in Inle Lake gebracht. Onze gids voor de komende dagen heet Leo en we lopen dus samen met Moreen, de Engelse vrouw van rond de 65 uit Birmingham. Met z'n drieën gaan we op pad en echt heel veel zin hebben we niet want ook geen idee wat ons te wachten staat en of dat hiken nou wel echt ons ding is. Klinkt heel leuk en stoer maar 3 dagen in die hitte lopen in de bergen..hmmm. Als ware hikers, zowel Steef als Ink allebei in sportkleding dus korte broek met hardloopshirtje en sportschoenen aan, lopen we t hotel uit en er valt ons al direct een heel groot verschil op! De andere vrouw Moreen, heeft lange broek met een t-shirt aan en echte wandelschoenen zeg maar. Maar dit is niet t grootste verschil..dat zit m in de rugtasjes (lees: rugtassen) die wij mee hebben en als we naar die van Moreen kijken. Steef lijkt wel een brugpieper met een Eastpack tas om die zo zwaar beladen is met boeken dat die hele tas helemaal als 1 grote bult op z'n rug hangt, het scheelt dat hij lang is maar anders zou je m niet eens meer zien en Ink heeft dan wel een iets kleinere rugzak maar deze puilt zo uit dat daar ook nog geen haarelastiekje bij kan. En dan kijken we naar Moreen haar tasje..die heeft echt bijna niks bij der joh..ongelofelijk!! En dan hebben we er nog wel dingen uitgehaald bij ons en Ink heeft niet eens der mascara bij der dus wij dachten dat t wel meeviel wat we mee moesten sjouwen. Al viel dat wel tegen toen we de tassen omdeden.. Toch nog best zwaar. We moesten er wel om lachen al had ik toch wel beetje medelijden met m'n pakezeltje. En tot overmaat van ramp hadden we natuurlijk dat extra ontbijt besteld wat we dachten gewoon 's ochtends te krijgen maar dit stond in de vorm van een take away box voor ons klaar toen we weggingen dus nog meer troep en tasjes om mee te nemen. Als eerste dus maar als een gek die box opgegeten als kinderen die op schoolreisje gaan en voordat de bus gaat rijden, al hun zakken chips en snoep al op hebben. Leo en Moreen zullen wel gedacht hebben, die zijn echt niet wijs haha. Maar we laten ons niet uit het veld/de bergen slaan dus de eerste meters stappen we driftig voort. Dat valt gelijk al op..het tempo ligt hoog en na 15 minuten daalt vooral bij Ink het enthousiasme al en slaat toch wel een beetje de paniek toe. Zweet staat al op onze rug en t is echt warm. Dit tempo gaat vooral Ink niet volhouden en ik heb al gauw door dat die ouwe Engelse Moreen mij er 10x uit gaat lopen en zij eerder met mij opgescheept zit als andersom. Slecht vooroordeel dus. Dus enige manier om dit vol te houden is om er achter aan te sjokken en gewoon mijn eigen tempo te gaan lopen. Steef zie ik ook al 10x aan z'n rugtas trekken dus dit beloofd wat. Gelukkig lopen we al snel in de bossen en dat is prima te doen en lekker koel. We kletsen wat met elkaar en Moreen is best aardig. Voor de lunch is het nog een hele klim zeg, omhoog en omlaag en overal boomstronken dus je moet echt opletten. Dat valt tegen en t gaat echt in een bloedtempo dat vooral Ink daar beetje chago van wordt want ik heb t idee dat ik alleen loop want ze gaan als een razende raket dat bos door. Uiteraard wacht Steef wel op me maar ik kan telkens niet echt uitrusten dus ik geloof dat ik daar wel een opmerking over heb gemaakt of t tempo misschien iets langzamer kon, of anders sprak m'n gezicht vast boekdelen hihi. Maaaar t eerste punt was fantastisch want hadden een prachtig uitzicht bij de lunch en onze klim was niet voor niets geweest. Leo onze gids, ging onze lunch maken en dat was soort pannekoekje met veel vers fruit. We bleven daar best lang dus deden eerst maar ff onze sportschoenen uit en slippers aan (dit hadden we tenslotte bij ons) en om de lange wachttijd te doden hebben we een kruiswoordpuzzel gedaan samen. Daarna waren we wel opgeladen voor t laatste deel. We moesten nog 4 uur lopen totdat we bij onze slaapplaats waren. Nu stond de zon wel erg hoog en de bossen wisselde zich in voor zand en stenen paden in de bergen dus pittig. Op een gegeven moment hebben we ook nog heel stuk op t spoor gelopen van de trein, denk wel een uur en dat liep dat een partij $^%#~>. Ik voelde me net zo'n klaagmuur want ik kreeg er zulke zere voeten van omdat je op die houten rails moesten lopen waardoor ik me voet telkens niet goed neer kon zetten. En je moest je ook een soort concentreren om niet mis te stappen. Maar hoorde er niemand over en de rest liep lekker door waardoor de afstand steeds groter werd. Ik vroeg nog aan Leo of en wanneer de trein nog kwam want dan sprong ik er mooi op om mee te liften maar helaas reed de trein de verkeerde kant op. Dat was ff jammer. Heb wel 10x gevraagd hoe lang we nog hierover gingen lopen en of er geen andere weg was. Maar laatste kilometers zijn altijd zwaar he zeggen ze..Na de treinrails kregen we nog een theepauze op een heuvel en kwam Leo opeens met een gitaar aanzetten om een liedje te zingen voor ons dus dat was heel lief. Lekkere koekjes had hij ook dus vooruit. Om 16.30 waren we dan eindelijk bij t dorpje waar we bij een familie gingen slapen. We sliepen met z'n drieën boven op zolder en Leo in een apart kamertje ook op zolder. Eerst hebben we maar t matras voor Moreen aan de andere kant van de zolder gelegd toen ze t niet zag want om nou op een rijtje te gaan liggen dat hoefde nou ook weer niet van ons haha. En ze zei al dat ze snurkt...grrrrr..denk je met een vrouw op pad te zijn en krijg je dit..
Wat waren we blij dat we maar met z'n drieën waren want je kan daar dus ook met z'n 8-en liggen...mijn god! Dus wij alle overige matrasjes en dikke dekens gepakt en op elkaar gestapeld dat t nog een beetje op een normaal matras leek. Steef kreeg lekker lauw bier en voor Ink werden er geloof ik wel 6 flessen water neergezet dus ik was voorzien de hele avond haha. Voordat t donker werd wilde Ink nog douchen dus gauw bikini aan en letterlijk afkoelen. Douchen gaat dus hier doormiddel van koud water uit een grote ton te halen en dit met een klein bakje over je heen te gooien. Je staat dus buiten in een klein hutje. Maar lekker verfrissend en daarna lange broek aan en vest. De "wc" was een houten hutje achterin de tuin, verder bestond de tuin uit een klein moestuintje waar pal daarnaast het vuil lag op een grote hoop en in een hokje van 5 bij 5 stond een groot varken haha. Die bewaren ze voor een speciale gelegenheid! De rest van de avond hebben we buiten gezeten voor t huis op 3 plastic stoeltjes en er kon een klein lampje aan want verder is er geen elektriciteit. Leo kwam intussen aardig los en we hebben erg gelachen met elkaar. Al gauw kwamen Steef z'n trucjes er aan te pas met z'n sigarettenas en nog een ander trucje wat we van onze gids in Hsipaw geleerd hadden met tandenstokers, en we hebben Leo en Moreen ons meesterspel yahtzee geleerd. Nou dit vonden ze geweldig en vooral Leo werd helemaal wild ervan. Lachen dus! Hij smeekte zowat of we t de volgende avond weer konden spelen. Om 21.15 zijn we gaan slapen want normaal gaat de hele familie ook om 21.00 naar bed dus wilde hun niet wakker houden met ons gebrul van de yahtzee.
Nou daar lagen we dan op t zoldertje..weltruste. Om 02.00 maakte Steef me wakker want hij kon niet meer slapen door die ><%#£ malariatabletten. Aan t bier lag t niet want die had hij genoeg op :-) Dus hij kapt ook met die zooi. Moreen lag lekker te snurken dus oordoppen gepakt en zo toch nog beetje proberen te slapen.
Dag 16: Jantje lacht, Jantje huilt
Al vroeg werden we wakker want in t huis was er ook een baby en een jongetje van 3 denk en natuurlijk de haan niet te vergeten! Ontbijt was om 07.00 en bestond uit rijst met groente en een gebakken ei, wat fruit en thee. Dat werd dus alleen een gebakken ei en wat fruit, vooral bananen naar binnen gepropt hihi. Om 07.30 vertrokken we en op zich viel t ons nog alles mee met onze zere voeten. Eerste stuk was erg steil omhoog gelijk en ook al zo vroeg erg warm. Vandaag helaas geen bossen dus hele dag in de zon. Eerste theepauze was in een dorpje en in een kleine winkel waar we even stopten om thee te drinken werden we zowat beschoten door t jongetje wat met een nep pistool speelde. Heel veel jonge kinderen lopen hiermee dus wij zaten een beetje te dollen maar blijkbaar zaten er nog van die balletjes in ook die gelukkig onze waterfles raakte ipv ons hoofd. Leuk speelgoed! In het dorp was er verderop weer een heel ritueel voor de monniken die in het klooster gingen dus daar hebben we tijdje gekeken want er was muziek en iedereen weer uitgedost in mooie kleding etc. Toen mochten we kiezen of we voordat we gingen lunchen de langere of kortere weg wilden nemen, en vraag me niet waarom maar we zeiden doe de langere weg maar want volgens Leo was dit maar half uurtje langer. Nou..dat dus nooit meer!! Inmiddels zijn we er wel achter dat Leo t niet zo nauw neemt met het aantal kilometers of tijd dat we nog moeten lopen want 20 kilometer is al gauw 23 kilometer en 45 minuten zo maar 1,5 uur! Fijne vent!! Net voor de lunch is t echt zwaar en Ink is er heLemaal klaar mee. Als we eindelijk bij t dorpje zijn ben ik zo moe dat ik in huilen uitbarst haha. Vooral omdat we vanuit een dal zeg maar zagen waar t dorpje lag en je dan weet dat je nog een heel kolere eind naar boven moet. Water ook op dus geen succes. We lunchen in een soort stal en gelukkig is de cola koud die klaar staat dus eerst maar wat suikers naar binnen werken. We moeten nog even wachten voordat Leo de lunch gemaakt heeft dus we vallen half in slaap met onze hoofd op de tafel. De lunch is wederom weer prima en daar knappen we echt van op. Op de FitBit van Steef zien we dat we dan al 16 km gelopen hebben!! Nou vandaag zouden we er volgens Leo iets meer dan 20 lopen dus dan waren we er bijna..helaas. Pas einde middag zouden we er zijn. Maaar bij de volgende stop kunnen we zwemmen dus dat maakt hoop goed en Ink heeft alle moed weer verzameld. We lopen verder en lopen via aantal dorpjes richting t platteland. Die dorpjes zijn telkens wel leuk want alle kindjes komen hun hutjes uitgerend of zijn buiten en zwaaien en lachen naar ons. Bij 1 van de dorpjes moet Ink echt plassen wat een waar dieptepunt is, mijn god wat vies!! Ik krijg een sleutel mee van iemand z'n hutje ergens in een tuin met meerdere hutjes wat tussen de varkens en kippen staat. Aan ieder hutje hangt een hangslotje aha vandaar die sleutel, ik snapte t al niet. De deur had ik gelijk bijna in m'n hand dus Steef erbij geroepen die de deur beetje vast moest houden want anders zag ik ook niks. Kortom volgende keer dus niet meer aan Leo vragen waar ik kan plassen maar gewoon een bosje inlopen, weer wat geleerd. Na een tijdje eindelijk een soort riviertje bereikt waar andere toeristen al aan t zwemmen zijn dus hup Steef en ik ook gezwommen want Moreen ging niet. Die heeft gister ook al niet gedoucht of iets dus we snappen helemaal t kleine tasje. Die loopt gewoon 3 dagen in hetzelfde zonder te douchen. Het water is uiteraard lekker koud en allemaal kiezelsteentjes. Intussen zijn alle andere toeristen uit t water dus lekker rustig. We koelen iig af en dat koude water is ook heerlijk voor onze voeten. We zijn nog geen minuut uit t water of er komen paar kinderen met buffels de rivier ingelopen haha! Super leuk gezicht dus want ze gaan ff badderen met die beesten en sommige zitten zelfs op de buffels, wij blij dat we net uit het water waren. Weer opgedroogd en volgens Leo is het nog een uurtje lopen voordat we er zijn..jaja tel daar nog maar uurtje bij op. Vooral na dat zwemmen kakken we aardig in en Steef is het lopen nu bagger zat. We moeten weer stuk klimmen en lopen nu echt in de bergen. Even doorzetten nog en pas rond 17.30 zijn we er..best dagie! We ploffen neer en in t dorpje is soort van winkeltje waar t bier nu gelukkig wel koud is en er voor Ink ook iets anders is dan water. We slapen vanavond in een grote schuur van bamboe welke duidelijk niet helemaal goed is dichtgetimmerd dus iets meer insecten en je hoort echt alles van wat er buiten gebeurd. Eerst maar gauw "gedoucht" en Leo heeft voor de schuur een tafel neergezet en wat kaarsjes en wederom is het eten prima. Hij heeft nog een verrassing voor ons zegt hij en na t eten moeten we onze ogen dichtdoen. Hij komt aan met geflambeerde bananen en is helemaal trots. Heel lief. Na t eten moeten al gauw de dobbelstenen tevoorschijn komen en spelen we wat potjes yahtzee. Rond 21.30 uur houden we t voor gezien en kan t grote slaapfestijn beginnen. Oordoppen gelijk maar in en Ink wurmt zichzelf onder onze klamboe want als zelfs de man des heuzes al komt vragen of we iets tegen de muggen nodig hebben dan weten we wel hoe laat t is. Helemaal ingeDEET en met een legging, sokken en shirt met lange mouwen aan moet t hopelijk lukken. We liggen onder een dun dekentje dus datvis beetje te koud merken we al snel dus toch maar onder de dikkere dekens gaan liggen ook al zien die er niet al te best uit. Vallen toch vrij snel in slaap maar rond 00.30 wordt Ink wakker en moet toch echt plassen. De nacht duurt nog net iets te lang om niet te gaan dus toch maar Steef wakker gemaakt want alleen durf ik niet. Buiten is t echt pikdonker en we struikelen bijna over de honden haha. Licht van de wc doet t ook niet. Daarna op zich wel geslapen maar veel wakker omdat ik toch t idee had dat ik af en toe iets voelde kriebelen..gadver. Niet teveel aan denken en 1 ding scheelt morgen de laatste dag en morgenavond slapen we in een heerlijk schoon bed.
Het is weer een wat anders om gewekt te worden met het idee alsof er tientallen buffels door je slaapkamer heen denderen! Aangezien de isolatie niet al te best was en de buffels hier met van die grote bellen om hun nek lopen, was t een kort nachtje zeg maar. Ook in dit dorpje begint de dag al vroeg. We gingen vandaag ook vroeg weg dus dat scheelde. Om 06.30 ontbijt en tot onze verrassing geen rijst maar pannenkoeken!! 3 stuks pp maar liefst dus dat is nog eens goed krachtvoer voor vandaag. Spulletjes weer gepakt en om 07.00 vertrokken we voor de laatste kilometers. Volgens Leo zouden dit er 12 zijn dus gokte we zelf op 15 uit te komen en dat klopte nog aardig ook, iets meer zelfs nog. Vooral t laatste stuk was echt zwaar en hoe verzinnen ze t toch om überhaupt hier doorheen te lopen. Steile rotsen in een soort bos en je moest echt oppassen telkens. Maaaar rond 12.30 waren we dan ein-de-lijk bij t eindpunt maar goed ook want t was weer pittig. Eerst die schoenen uitgedaan en met z'n drieën geproost op onze finish terwijl Leo de lunch maakte. Daarna was het nog een klein stukje lopen naar de plek waar onze boot lag zodat we per boot verder konden varen naar Inle Lake. We hadden bedacht op om de boot nog een leuk filpmje om te nemen met Leo en Ink had gevraagd of hij dan stukje wilde zingen. Al die tijd zei hij dat hij meeging op de boot maar ineens zei hij dat die afscheid moest nemen en niet mee ging met ons. Beetje vaag en jammer ook. Wij dus afscheid genomen en hem nog een flinke fooi gegeven voor de, ondanks alles leuke en onvergetelijke 3 dagen. Af en toe kon ik m wel wat aandoen als hij met Moreen weer als een speer paar honderd meter vooruit liep en dan ook niet wachtte ofzo of keek of t wel goed ging. Steef en ik waren ze ook gewoon een paar keer kwijt want soms was alles zo dicht begroeid of met bochten dat je geen idee had waar ze waren. Maar goed, ook erg gelachen, goed gegeten en hij deed verder wel echt z'n best. Zelf vond hij t ook moeilijk om ons gedag te zeggen merkten we dus misschien zei hij t daarom wel niet eerder. We stapten in z'n longtail boot met 3 stoeltjes achterelkaar erop en waarvan de moter weer een klere herrie maakte en Leo zwaaide ons helemaal uit. Toen we niet meer keken, dacht hij, keek hij gelijk in z'n broekzak om te kijken hoeveel fooi hij had gehad van ons en Moreen dus daar moesten we wel om lachen. We hebben er iig weer een Facebook vriend bij! Leo vroeg nog of we tijdens de boottocht nog een mandenshop wilden kijken om te zien hoe ze deze maakten. Nou dat leek ons wel ff leuk maar de eerste stop was bij een Zilversmid, aha dit ging dus niet de goede kant op en eigenlijk hadden we hier helemaal geen zin in. We waren moe en wilden gewoon lekker met die boot crossen en naar ons hotel gebracht worden. Maar nee eerst zilversmid en met zo'n shop erbij natuurlijk. Dit kennen wij wel maar Moreen ging uitgebreid kijken en kocht nog oorbellen. Terug in de boot en volgend shop was kleding, sieraden en er zat zo'n longneck vrouw met van die ringen om haar nek. Steef was er al helemaal klaar mee en bleef buiten maar het was echt warm zonder wind van dat varen. Ink en Moreen even naar binnen maar hadden t ook gauw gezien dus eerst vroeg ik maar even aan de kapitein wat z'n plan was voor vanmiddag want ons antwoord was vrij duidelijk: No more shops! Gelukkig wild Moreen dit ook niet en dus vaarden we over Inle Lake naar onze plaats waar alle hotels staan:
Het weer was prachtig en t was echt relaxt om op die boot volgas over dat meer te gaan. We zagen veel andere boten met toeristen maar ook locals die van alles en nog wat op hun boot vervoerden. Het leukste was nog als Japanners of locals voorbij vaarden..als ik of Steef dan ons hand uitstaken om te zwaaien zag je allemaal tegelijk al die handjes omhoog gaan en konden ze opeens wel lachen of flitsten ze er druk op los met hun camera's. Het was nog best lang varen..denk wel 1,5 uur dus heel blij dat we er waren. We dachten dat we dan met een busje op werden gehaald en naar ons hotel werden gebracht want de kapitein bleef in z'n boot en wees ons dat we d kant op moesten lopen en dan links. Nou wij zoeken en kijken maar nee hoor geen busje of iets haha. Apart weer. Eerst op ons mobiel maar gekeken waar ons hotel was en dat was gelukkig op loopafstand. Voor Moreen was t helemaal dichtbij dus ook afscheid van haar genomen en mailadressen uitgewisseld omdat we haar de foto's nog gaan sturen. Heel zielig, want op dag 2 van haar vakantie was haar mobiel gestolen in Yangon en ze had verder geen andere camera bij zich. Hotel gevonden en oh wat hadden we zin in een douche en schone kleding! Inchecken en we zeiden dat onze backpacks als t goed is al bij het hotel waren want ze hadden ons paspoorten nodig. En inderdaad ze kwamen al met Steef z'n backpack aanlopen maar het bleef er maar bij 1. Hun Engels was niet al te best dus we vroegen waar die van mij was en ik had nog een extra tas. Ink meelopen want ik zei ik ga zelf wel ff kijken in hun kantoortje maar er stond niks. Lekker! Ze ging bellen zei ze want dan stond t vast bij een verkeerd hotel. Wij alvast naar de kamer maar die was wel erg klein en totaal niet gezellig dus gelijk maar weer terug gegaan en gezegd dat we nare kamer wilde. Dat is het voordeel als je in het laagseizoen reist want kregen een upgrade naar ander kamer en die was prima. Ink moest nog 1,5 uur wachten op der spullen maar uiteindelijk kwamen die dan ook. Eerst maar alle zooi op een hoop gegooid voor een wasbeurt morgen en onze tassen waarmee we gelopen hadden schoongemaakt want die zaten helemaal onder t zand en stof. Steef stond te trappelen om Aajax te gaan kijken ergens in een café (club Asiatico) dus die ging al op zoek waar dat precies was en checken of ze ook echt wel t uitzonden. Ink gewacht op der spullen en daarna ook naar t café gegaan om samen iets te eten. We konden fietsen van t hotel pakken dus dat was goed te doen. Steef helemaal blij dat Ajax idd werd uitgezonden speciaal op zijn verzoek en stond al lekker te brullen omdat ze al vroeg scoorden. In de rust heeft Steef me naar t hotel gebracht want ik stortte wel aardig en geloofde t wel. Steef heeft nog de tweede helft gekeken en kwam daarna ook, op uitdrukkelijk verzoek, gelijk naar t hotel haha. Als roosjes geslapen en even geen wekker gezet!!
VANAF HIER FOUTJE EN HEBBBEN JULLIE AL GELEZEN..HEB OP IETS GEDRUKT MAAR KRIJG T NIET WEG...hahaha
laaatsteDag 9: boottocht van Mandalay naar Bagan
06.00 opgehaald en allebei klote geslapen, we lagen denk op 2 houten planken en muggen, top combinatie. Wat een hard kreng van een bed was dat! Bepakt en bezakt met al onze zooi de boot op en deze is een stuk kleiner dan gedacht en nog best prijzig ook 42 Dollar pp, maaar krijgen wel een ontbijt en een lunch op de boot. Zal wat zijn. De boot vaart stroomafwaarts naar Bagan en afhankelijk van de waterstand doet die er in de regentijd 9 uur over en 12 uur in het droge seizoen wanneer de zandbanken het navigeren bemoeilijken. Andersom kun je dit traject uiteraard ook varen maar dan doe je er 2 dagen over! Buiten op t dek zijn de meeste rieten stoelen al bezet en er is alleen nog plekje vooraan bij de bar. Met de zon die opkomt mooi gezicht en we varen ook nog langs Sagaing waar we met de scooter zijn geweest. Gaaf gezicht om nu alle tempels ook vanaf t water te zien en we waren onder de Ava-bruggen door waar we overheen gereden hebben. Op de Ayeyarwady rivier zien we veel vrachtschepen en langs de kant weer buffels en veel houten hutjes.
Nu ik dit zit te typen horen we opeens Celine Dion van de Titanic als achtergrond muziekje..hopelijk geen voorbode haha!!
We gaan dus naar Bagan en dit is de reden waarom we naar Myanmar wilde omdat we dit 3 jaar geleden op tv zagen bij 3 Op Reis. Deze stad ligt aan de oever van de Ayeyarwady rivier in het hart van Opper-Birma, bijna 200 km ten zuidwesten van Mandalay. Bagan is de toeristische trekpleister van Myanmar en 1 van de spectaculairste boeddhistische bezienswaardigheden van Zuidoost-Azië. Vergelijkbaar met het tempelcomplex van Ankor Wat in Cambodja, waar we eigenlijk ook nog naartoe willen. De vlakte rondom Bagan is bezaaid met pagoden. Verspreid over een oppervlakte van 40km2 zijn er meer dan 2200 intacte heiligdommen en meer dan 2000 ruïnes. Nergens ter wereld komt in een betrekkelijk klein gebied zo'n grote concentratie van tempels en pagoden voor. Kijk! Dat moeten we dus zien! In 1975 werd Bagan nog getroffen door een zware aardbeving maar met behulp van Unesco begon de overheid direct met een groot restauratieprogramma. Plaatselijke ambachtslieden werden ingezet die de monumenten met eeuwenoude middelen restaureerden. In 1981 was t klaar. In 1990 werden de inwoners van Bagan opnieuw slachtoffer van een ramp, niet door natuurgeweld maar door de eigen overheid. De inwoners van Oud Bagan moest van de 1 op andere dag binnen 1 week hun dorp verlaten zonder enige compensatie. Wie klaagde verdween in de gevangenis. Het hele dorp werd met de grond gelijk gemaakt en de inwoners vestigde zich in Nieuw Bagan, 5 km van de oude stad. De reden was dat de regering de contacten tussen de toeristen in Oud Bagan en de lokale bevolking niet zag zitten. De concurrentie tussen de particuliere pensionnetjes en guest houses met de staatshotels van de overheid kon de regering niet verdragen. Bizar!
We vermaken ons op de boot door te lezen, Ink eindelijk voor t eerst der Ereader gepakt, kruiswoordpuzzels te doen en beetje heen en weer te lopen. We irriteren ons helemaal dood aan een Nederlands meisje die echt constant achter ons keihard Engels praat met een andere vrouw. Der waffel staat echt niet stil. Achterop t dek is t bloedheet in de zon dus blij dat we onder een afdak zitten, ook al wordt t hier rond t middaguur ook erg warm dus zijn we beneden achter t dek gaan staan in de schaduw en met wat wind. Lunch is nog best aardig. Mooi op tijd komen we in Bagan aan om 16.00 uur. We moeten met al onze troep via een smal loopplankje aan wal lopen en dat valt niet mee met die zware backpacks dus eerst rost Steef over dat ding en daarna Ink waarbij de locale bevolking me ff beet moet pakken want anders lag ik zeker in t water haha. Daarna nog een stukje omhoog in t zand om op de weg te komen dus ook hierbij weer wat handjes gehad om me onhoog te trekken, lekker temperatuurtje ook dus hoofd staat op ontploffen. Inmiddels al 10 taxichauffeurs om ons heen en na de prijsonderhandeling, begonnen met 20.000 en 12.000 betaald ( nog te veel) stapten we in een taxi. Al gauw stopte die weer want we moesten 20 Dollar pp betalen om überhaupt Bagan binnen te mogen!! Hadden we niets van gelezen en zoveel geld hadden we niet eens dus Steef werd ff woest en zei dat we dit niet hadden maar echt verder gingen we niet komen dus hup backpack weer open moeten maken en vanuit de oude sok de rest van t geld betaald. Al vrij snel waren we in t hotel en hier hebben Rob en Laura ook geslapen dus we verheugden ons heeeel erg op t plons in t zwembad. Kregen bij receptie nog een upgrade ook en onze hotelkamer lijkt wel een balzaal, top! Gelijk t zwembad in om af te koelen want deze 2 stinkberen konden wel een duik gebruiken. Daarna iets gaan eten vlakbij ons hotel, zat nog niemand in t restaurant maar had wel redelijk goede recensies van Tripadvisor en niet zo duur. Na ons kwamen er nog wel wat anderen maar druk was t totaal niet. En omdat t helemaal leeg was vroeg Steef of ze nog plek hadden toen we aankwamen maar die grap begrepen ze niet echt. Ink heerlijk vers advocadosapje en Steef z'n welverdiende driekwart liter grote fles Myanmar bier. Eigenlijk niet zoveel honger dus Ink bestelde wat kleine loempiaatjes en Steef dacht beef met rijst besteld te hebben maar t was gefrituurde beef, soort kipnuggets, en was een voorgerecht. De rijst kwam niet en maar goed ook want ze keken al raar toen Steef erom vroeg. Eerste nachtje in onze mooie kamer, met zachte bedden! Eerst nog ff op muggenjacht want we zagen er 2 rondvliegen en dat kan natuurlijk niet. Ook elektrische scooter geregeld voor morgenochtend vroeg (05.15 uur) want gaan zonsopkomst kijken vanaf een tempel. Ze rijden hier allemaal op van die elektrische dingen, heel grappig. Dag 9: boottocht van Mandalay naar Bagan
06.00 opgehaald en allebei klote geslapen, we lagen denk op 2 houten planken en muggen, top combinatie. Wat een hard kreng van een bed was dat! Bepakt en bezakt met al onze zooi de boot op en deze is een stuk kleiner dan gedacht en nog best prijzig ook 42 Dollar pp, maaar krijgen wel een ontbijt en een lunch op de boot. Zal wat zijn. De boot vaart stroomafwaarts naar Bagan en afhankelijk van de waterstand doet die er in de regentijd 9 uur over en 12 uur in het droge seizoen wanneer de zandbanken het navigeren bemoeilijken. Andersom kun je dit traject uiteraard ook varen maar dan doe je er 2 dagen over! Buiten op t dek zijn de meeste rieten stoelen al bezet en er is alleen nog plekje vooraan bij de bar. Met de zon die opkomt mooi gezicht en we varen ook nog langs Sagaing waar we met de scooter zijn geweest. Gaaf gezicht om nu alle tempels ook vanaf t water te zien en we waren onder de Ava-bruggen door waar we overheen gereden hebben. Op de Ayeyarwady rivier zien we veel vrachtschepen en langs de kant weer buffels en veel houten hutjes.
Nu ik dit zit te typen horen we opeens Celine Dion van de Titanic als achtergrond muziekje..hopelijk geen voorbode haha!!
We gaan dus naar Bagan en dit is de reden waarom we naar Myanmar wilde omdat we dit 3 jaar geleden op tv zagen bij 3 Op Reis. Deze stad ligt aan de oever van de Ayeyarwady rivier in het hart van Opper-Birma, bijna 200 km ten zuidwesten van Mandalay. Bagan is de toeristische trekpleister van Myanmar en 1 van de spectaculairste boeddhistische bezienswaardigheden van Zuidoost-Azië. Vergelijkbaar met het tempelcomplex van Ankor Wat in Cambodja, waar we eigenlijk ook nog naartoe willen. De vlakte rondom Bagan is bezaaid met pagoden. Verspreid over een oppervlakte van 40km2 zijn er meer dan 2200 intacte heiligdommen en meer dan 2000 ruïnes. Nergens ter wereld komt in een betrekkelijk klein gebied zo'n grote concentratie van tempels en pagoden voor. Kijk! Dat moeten we dus zien! In 1975 werd Bagan nog getroffen door een zware aardbeving maar met behulp van Unesco begon de overheid direct met een groot restauratieprogramma. Plaatselijke ambachtslieden werden ingezet die de monumenten met eeuwenoude middelen restaureerden. In 1981 was t klaar. In 1990 werden de inwoners van Bagan opnieuw slachtoffer van een ramp, niet door natuurgeweld maar door de eigen overheid. De inwoners van Oud Bagan moest van de 1 op andere dag binnen 1 week hun dorp verlaten zonder enige compensatie. Wie klaagde verdween in de gevangenis. Het hele dorp werd met de grond gelijk gemaakt en de inwoners vestigde zich in Nieuw Bagan, 5 km van de oude stad. De reden was dat de regering de contacten tussen de toeristen in Oud Bagan en de lokale bevolking niet zag zitten. De concurrentie tussen de particuliere pensionnetjes en guest houses met de staatshotels van de overheid kon de regering niet verdragen. Bizar!
We vermaken ons op de boot door te lezen, Ink eindelijk voor t eerst der Ereader gepakt, kruiswoordpuzzels te doen en beetje heen en weer te lopen. We irriteren ons helemaal dood aan een Nederlands meisje die echt constant achter ons keihard Engels praat met een andere vrouw. Der waffel staat echt niet stil. Achterop t dek is t bloedheet in de zon dus blij dat we onder een afdak zitten, ook al wordt t hier rond t middaguur ook erg warm dus zijn we beneden achter t dek gaan staan in de schaduw en met wat wind. Lunch is nog best aardig. Mooi op tijd komen we in Bagan aan om 16.00 uur. We moeten met al onze troep via een smal loopplankje aan wal lopen en dat valt niet mee met die zware backpacks dus eerst rost Steef over dat ding en daarna Ink waarbij de locale bevolking me ff beet moet pakken want anders lag ik zeker in t water haha. Daarna nog een stukje omhoog in t zand om op de weg te komen dus ook hierbij weer wat handjes gehad om me onhoog te trekken, lekker temperatuurtje ook dus hoofd staat op ontploffen. Inmiddels al 10 taxichauffeurs om ons heen en na de prijsonderhandeling, begonnen met 20.000 en 12.000 betaald ( nog te veel) stapten we in een taxi. Al gauw stopte die weer want we moesten 20 Dollar pp betalen om überhaupt Bagan binnen te mogen!! Hadden we niets van gelezen en zoveel geld hadden we niet eens dus Steef werd ff woest en zei dat we dit niet hadden maar echt verder gingen we niet komen dus hup backpack weer open moeten maken en vanuit de oude sok de rest van t geld betaald. Al vrij snel waren we in t hotel en hier hebben Rob en Laura ook geslapen dus we verheugden ons heeeel erg op t plons in t zwembad. Kregen bij receptie nog een upgrade ook en onze hotelkamer lijkt wel een balzaal, top! Gelijk t zwembad in om af te koelen want deze 2 stinkberen konden wel een duik gebruiken. Daarna iets gaan eten vlakbij ons hotel, zat nog niemand in t restaurant maar had wel redelijk goede recensies van Tripadvisor en niet zo duur. Na ons kwamen er nog wel wat anderen maar druk was t totaal niet. En omdat t helemaal leeg was vroeg Steef of ze nog plek hadden toen we aankwamen maar die grap begrepen ze niet echt. Ink heerlijk vers advocadosapje en Steef z'n welverdiende driekwart liter grote fles Myanmar bier. Eigenlijk niet zoveel honger dus Ink bestelde wat kleine loempiaatjes en Steef dacht beef met rijst besteld te hebben maar t was gefrituurde beef, soort kipnuggets, en was een voorgerecht. De rijst kwam niet en maar goed ook want ze keken al raar toen Steef erom vroeg. Eerste nachtje in onze mooie kamer, met zachte bedden! Eerst nog ff op muggenjacht want we zagen er 2 rondvliegen en dat kan natuurlijk niet. Ook elektrische scooter geregeld voor morgenochtend vroe
We vertrekken 08.30 bij ons hotel en onze backpacks worden opgehaald en alvast naar t hotel in Inle Lake gebracht. Onze gids voor de komende dagen heet Leo en we lopen dus samen met Moreen, de Engelse vrouw van rond de 65 uit Birmingham. Met z'n drieën gaan we op pad en echt heel veel zin hebben we niet want ook geen idee wat ons te wachten staat en of dat hiken nou wel echt ons ding is. Klinkt heel leuk en stoer maar 3 dagen in die hitte lopen in de bergen..hmmm. Als ware hikers, zowel Steef als Ink allebei in sportkleding dus korte broek met hardloopshirtje en sportschoenen aan, lopen we t hotel uit en er valt ons al direct een heel groot verschil op! De andere vrouw Moreen, heeft lange broek met een t-shirt aan en echte wandelschoenen zeg maar. Maar dit is niet t grootste verschil..dat zit m in de rugtasjes (lees: rugtassen) die wij mee hebben en als we naar die van Moreen kijken. Steef lijkt wel een brugpieper met een Eastpack tas om die zo zwaar beladen is met boeken dat die hele tas helemaal als 1 grote bult op z'n rug hangt, het scheelt dat hij lang is maar anders zou je m niet eens meer zien en Ink heeft dan wel een iets kleinere rugzak maar deze puilt zo uit dat daar ook nog geen haarelastiekje bij kan. En dan kijken we naar Moreen haar tasje..die heeft echt bijna niks bij der joh..ongelofelijk!! En dan hebben we er nog wel dingen uitgehaald bij ons en Ink heeft niet eens der mascara bij der dus wij dachten dat t wel meeviel wat we mee moesten sjouwen. Al viel dat wel tegen toen we de tassen omdeden.. Toch nog best zwaar. We moesten er wel om lachen al had ik toch wel beetje medelijden met m'n pakezeltje. En tot overmaat van ramp hadden we natuurlijk dat extra ontbijt besteld wat we dachten gewoon 's ochtends te krijgen maar dit stond in de vorm van een take away box voor ons klaar toen we weggingen dus nog meer troep en tasjes om mee te nemen. Als eerste dus maar als een gek die box opgegeten als kinderen die op schoolreisje gaan en voordat de bus gaat rijden, al hun zakken chips en snoep al op hebben. Leo en Moreen zullen wel gedacht hebben, die zijn echt niet wijs haha. Maar we laten ons niet uit het veld/de bergen slaan dus de eerste meters stappen we driftig voort. Dat valt gelijk al op..het tempo ligt hoog en na 15 minuten daalt vooral bij Ink het enthousiasme al en slaat toch wel een beetje de paniek toe. Zweet staat al op onze rug en t is echt warm. Dit tempo gaat vooral Ink niet volhouden en ik heb al gauw door dat die ouwe Engelse Moreen mij er 10x uit gaat lopen en zij eerder met mij opgescheept zit als andersom. Slecht vooroordeel dus. Dus enige manier om dit vol te houden is om er achter aan te sjokken en gewoon mijn eigen tempo te gaan lopen. Steef zie ik ook al 10x aan z'n rugtas trekken dus dit beloofd wat. Gelukkig lopen we al snel in de bossen en dat is prima te doen en lekker koel. We kletsen wat met elkaar en Moreen is best aardig. Voor de lunch is het nog een hele klim zeg, omhoog en omlaag en overal boomstronken dus je moet echt opletten. Dat valt tegen en t gaat echt in een bloedtempo dat vooral Ink daar beetje chago van wordt want ik heb t idee dat ik alleen loop want ze gaan als een razende raket dat bos door. Uiteraard wacht Steef wel op me maar ik kan telkens niet echt uitrusten dus ik geloof dat ik daar wel een opmerking over heb gemaakt of t tempo misschien iets langzamer kon, of anders sprak m'n gezicht vast boekdelen hihi. Maaaar t eerste punt was fantastisch want hadden een prachtig uitzicht bij de lunch en onze klim was niet voor niets geweest. Leo onze gids, ging onze lunch maken en dat was soort pannekoekje met veel vers fruit. We bleven daar best lang dus deden eerst maar ff onze sportschoenen uit en slippers aan (dit hadden we tenslotte bij ons) en om de lange wachttijd te doden hebben we een kruiswoordpuzzel gedaan samen. Daarna waren we wel opgeladen voor t laatste deel. We moesten nog 4 uur lopen totdat we bij onze slaapplaats waren. Nu stond de zon wel erg hoog en de bossen wisselde zich in voor zand en stenen paden in de bergen dus pittig. Op een gegeven moment hebben we ook nog heel stuk op t spoor gelopen van de trein, denk wel een uur en dat liep dat een partij $^%#~>. Ik voelde me net zo'n klaagmuur want ik kreeg er zulke zere voeten van omdat je op die houten rails moesten lopen waardoor ik me voet telkens niet goed neer kon zetten. En je moest je ook een soort concentreren om niet mis te stappen. Maar hoorde er niemand over en de rest liep lekker door waardoor de afstand steeds groter werd. Ik vroeg nog aan Leo of en wanneer de trein nog kwam want dan sprong ik er mooi op om mee te liften maar helaas reed de trein de verkeerde kant op. Dat was ff jammer. Heb wel 10x gevraagd hoe lang we nog hierover gingen lopen en of er geen andere weg was. Maar laatste kilometers zijn altijd zwaar he zeggen ze..Na de treinrails kregen we nog een theepauze op een heuvel en kwam Leo opeens met een gitaar aanzetten om een liedje te zingen voor ons dus dat was heel lief. Lekkere koekjes had hij ook dus vooruit. Om 16.30 waren we dan eindelijk bij t dorpje waar we bij een familie gingen slapen. We sliepen met z'n drieën boven op zolder en Leo in een apart kamertje ook op zolder. Eerst hebben we maar t matras voor Moreen aan de andere kant van de zolder gelegd toen ze t niet zag want om nou op een rijtje te gaan liggen dat hoefde nou ook weer niet van ons haha. En ze zei al dat ze snurkt...grrrrr..denk je met een vrouw op pad te zijn en krijg je dit..
Wat waren we blij dat we maar met z'n drieën waren want je kan daar dus ook met z'n 8-en liggen...mijn god! Dus wij alle overige matrasjes en dikke dekens gepakt en op elkaar gestapeld dat t nog een beetje op een normaal matras leek. Steef kreeg lekker lauw bier en voor Ink werden er geloof ik wel 6 flessen water neergezet dus ik was voorzien de hele avond haha. Voordat t donker werd wilde Ink nog douchen dus gauw bikini aan en letterlijk afkoelen. Douchen gaat dus hier doormiddel van koud water uit een grote ton te halen en dit met een klein bakje over je heen te gooien. Je staat dus buiten in een klein hutje. Maar lekker verfrissend en daarna lange broek aan en vest. De "wc" was een houten hutje achterin de tuin, verder bestond de tuin uit een klein moestuintje waar pal daarnaast het vuil lag op een grote hoop en in een hokje van 5 bij 5 stond een groot varken haha. Die bewaren ze voor een speciale gelegenheid! De rest van de avond hebben we buiten gezeten voor t huis op 3 plastic stoeltjes en er kon een klein lampje aan want verder is er geen elektriciteit. Leo kwam intussen aardig los en we hebben erg gelachen met elkaar. Al gauw kwamen Steef z'n trucjes er aan te pas met z'n sigarettenas en nog een ander trucje wat we van onze gids in Hsipaw geleerd hadden met tandenstokers, en we hebben Leo en Moreen ons meesterspel yahtzee geleerd. Nou dit vonden ze geweldig en vooral Leo werd helemaal wild ervan. Lachen dus! Hij smeekte zowat of we t de volgende avond weer konden spelen. Om 21.15 zijn we gaan slapen want normaal gaat de hele familie ook om 21.00 naar bed dus wilde hun niet wakker houden met ons gebrul van de yahtzee.
Nou daar lagen we dan op t zoldertje..weltruste. Om 02.00 maakte Steef me wakker want hij kon niet meer slapen door die ><%#£ malariatabletten. Aan t bier lag t niet want die had hij genoeg op :-) Dus hij kapt ook met die zooi. Moreen lag lekker te snurken dus oordoppen gepakt en zo toch nog beetje proberen te slapen.
Dag 16: Jantje lacht, Jantje huilt
Al vroeg werden we wakker want in t huis was er ook een baby en een jongetje van 3 denk en natuurlijk de haan niet te vergeten! Ontbijt was om 07.00 en bestond uit rijst met groente en een gebakken ei, wat fruit en thee. Dat werd dus alleen een gebakken ei en wat fruit, vooral bananen naar binnen gepropt hihi. Om 07.30 vertrokken we en op zich viel t ons nog alles mee met onze zere voeten. Eerste stuk was erg steil omhoog gelijk en ook al zo vroeg erg warm. Vandaag helaas geen bossen dus hele dag in de zon. Eerste theepauze was in een dorpje en in een kleine winkel waar we even stopten om thee te drinken werden we zowat beschoten door t jongetje wat met een nep pistool speelde. Heel veel jonge kinderen lopen hiermee dus wij zaten een beetje te dollen maar blijkbaar zaten er nog van die balletjes in ook die gelukkig onze waterfles raakte ipv ons hoofd. Leuk speelgoed! In het dorp was er verderop weer een heel ritueel voor de monniken die in het klooster gingen dus daar hebben we tijdje gekeken want er was muziek en iedereen weer uitgedost in mooie kleding etc. Toen mochten we kiezen of we voordat we gingen lunchen de langere of kortere weg wilden nemen, en vraag me niet waarom maar we zeiden doe de langere weg maar want volgens Leo was dit maar half uurtje langer. Nou..dat dus nooit meer!! Inmiddels zijn we er wel achter dat Leo t niet zo nauw neemt met het aantal kilometers of tijd dat we nog moeten lopen want 20 kilometer is al gauw 23 kilometer en 45 minuten zo maar 1,5 uur! Fijne vent!! Net voor de lunch is t echt zwaar en Ink is er heLemaal klaar mee. Als we eindelijk bij t dorpje zijn ben ik zo moe dat ik in huilen uitbarst haha. Vooral omdat we vanuit een dal zeg maar zagen waar t dorpje lag en je dan weet dat je nog een heel kolere eind naar boven moet. Water ook op dus geen succes. We lunchen in een soort stal en gelukkig is de cola koud die klaar staat dus eerst maar wat suikers naar binnen werken. We moeten nog even wachten voordat Leo de lunch gemaakt heeft dus we vallen half in slaap met onze hoofd op de tafel. De lunch is wederom weer prima en daar knappen we echt van op. Op de FitBit van Steef zien we dat we dan al 16 km gelopen hebben!! Nou vandaag zouden we er volgens Leo iets meer dan 20 lopen dus dan waren we er bijna..helaas. Pas einde middag zouden we er zijn. Maaar bij de volgende stop kunnen we zwemmen dus dat maakt hoop goed en Ink heeft alle moed weer verzameld. We lopen verder en lopen via aantal dorpjes richting t platteland. Die dorpjes zijn telkens wel leuk want alle kindjes komen hun hutjes uitgerend of zijn buiten en zwaaien en lachen naar ons. Bij 1 van de dorpjes moet Ink echt plassen wat een waar dieptepunt is, mijn god wat vies!! Ik krijg een sleutel mee van iemand z'n hutje ergens in een tuin met meerdere hutjes wat tussen de varkens en kippen staat. Aan ieder hutje hangt een hangslotje aha vandaar die sleutel, ik snapte t al niet. De deur had ik gelijk bijna in m'n hand dus Steef erbij geroepen die de deur beetje vast moest houden want anders zag ik ook niks. Kortom volgende keer dus niet meer aan Leo vragen waar ik kan plassen maar gewoon een bosje inlopen, weer wat geleerd. Na een tijdje eindelijk een soort riviertje bereikt waar andere toeristen al aan t zwemmen zijn dus hup Steef en ik ook gezwommen want Moreen ging niet. Die heeft gister ook al niet gedoucht of iets dus we snappen helemaal t kleine tasje. Die loopt gewoon 3 dagen in hetzelfde zonder te douchen. Het water is uiteraard lekker koud en allemaal kiezelsteentjes. Intussen zijn alle andere toeristen uit t water dus lekker rustig. We koelen iig af en dat koude water is ook heerlijk voor onze voeten. We zijn nog geen minuut uit t water of er komen paar kinderen met buffels de rivier ingelopen haha! Super leuk gezicht dus want ze gaan ff badderen met die beesten en sommige zitten zelfs op de buffels, wij blij dat we net uit het water waren. Weer opgedroogd en volgens Leo is het nog een uurtje lopen voordat we er zijn..jaja tel daar nog maar uurtje bij op. Vooral na dat zwemmen kakken we aardig in en Steef is het lopen nu bagger zat. We moeten weer stuk klimmen en lopen nu echt in de bergen. Even doorzetten nog en pas rond 17.30 zijn we er..best dagie! We ploffen neer en in t dorpje is soort van winkeltje waar t bier nu gelukkig wel koud is en er voor Ink ook iets anders is dan water. We slapen vanavond in een grote schuur van bamboe welke duidelijk niet helemaal goed is dichtgetimmerd dus iets meer insecten en je hoort echt alles van wat er buiten gebeurd. Eerst maar gauw "gedoucht" en Leo heeft voor de schuur een tafel neergezet en wat kaarsjes en wederom is het eten prima. Hij heeft nog een verrassing voor ons zegt hij en na t eten moeten we onze ogen dichtdoen. Hij komt aan met geflambeerde bananen en is helemaal trots. Heel lief. Na t eten moeten al gauw de dobbelstenen tevoorschijn komen en spelen we wat potjes yahtzee. Rond 21.30 uur houden we t voor gezien en kan t grote slaapfestijn beginnen. Oordoppen gelijk maar in en Ink wurmt zichzelf onder onze klamboe want als zelfs de man des heuzes al komt vragen of we iets tegen de muggen nodig hebben dan weten we wel hoe laat t is. Helemaal ingeDEET en met een legging, sokken en shirt met lange mouwen aan moet t hopelijk lukken. We liggen onder een dun dekentje dus datvis beetje te koud merken we al snel dus toch maar onder de dikkere dekens gaan liggen ook al zien die er niet al te best uit. Vallen toch vrij snel in slaap maar rond 00.30 wordt Ink wakker en moet toch echt plassen. De nacht duurt nog net iets te lang om niet te gaan dus toch maar Steef wakker gemaakt want alleen durf ik niet. Buiten is t echt pikdonker en we struikelen bijna over de honden haha. Licht van de wc doet t ook niet. Daarna op zich wel geslapen maar veel wakker omdat ik toch t idee had dat ik af en toe iets voelde kriebelen..gadver. Niet teveel aan denken en 1 ding scheelt morgen de laatste dag en morgenavond slapen we in een heerlijk schoon bed.
Het is weer een wat anders om gewekt te worden met het idee alsof er tientallen buffels door je slaapkamer heen denderen! Aangezien de isolatie niet al te best was en de buffels hier met van die grote bellen om hun nek lopen, was t een kort nachtje zeg maar. Ook in dit dorpje begint de dag al vroeg. We gingen vandaag ook vroeg weg dus dat scheelde. Om 06.30 ontbijt en tot onze verrassing geen rijst maar pannenkoeken!! 3 stuks pp maar liefst dus dat is nog eens goed krachtvoer voor vandaag. Spulletjes weer gepakt en om 07.00 vertrokken we voor de laatste kilometers. Volgens Leo zouden dit er 12 zijn dus gokte we zelf op 15 uit te komen en dat klopte nog aardig ook, iets meer zelfs nog. Vooral t laatste stuk was echt zwaar en hoe verzinnen ze t toch om überhaupt hier doorheen te lopen. Steile rotsen in een soort bos en je moest echt oppassen telkens. Maaaar rond 12.30 waren we dan ein-de-lijk bij t eindpunt maar goed ook want t was weer pittig. Eerst die schoenen uitgedaan en met z'n drieën geproost op onze finish terwijl Leo de lunch maakte. Daarna was het nog een klein stukje lopen naar de plek waar onze boot lag zodat we per boot verder konden varen naar Inle Lake. We hadden bedacht op om de boot nog een leuk filpmje om te nemen met Leo en Ink had gevraagd of hij dan stukje wilde zingen. Al die tijd zei hij dat hij meeging op de boot maar ineens zei hij dat die afscheid moest nemen en niet mee ging met ons. Beetje vaag en jammer ook. Wij dus afscheid genomen en hem nog een flinke fooi gegeven voor de, ondanks alles leuke en onvergetelijke 3 dagen. Af en toe kon ik m wel wat aandoen als hij met Moreen weer als een speer paar honderd meter vooruit liep en dan ook niet wachtte ofzo of keek of t wel goed ging. Steef en ik waren ze ook gewoon een paar keer kwijt want soms was alles zo dicht begroeid of met bochten dat je geen idee had waar ze waren. Maar goed, ook erg gelachen, goed gegeten en hij deed verder wel echt z'n best. Zelf vond hij t ook moeilijk om ons gedag te zeggen merkten we dus misschien zei hij t daarom wel niet eerder. We stapten in z'n longtail boot met 3 stoeltjes achterelkaar erop en waarvan de moter weer een klere herrie maakte en Leo zwaaide ons helemaal uit. Toen we niet meer keken, dacht hij, keek hij gelijk in z'n broekzak om te kijken hoeveel fooi hij had gehad van ons en Moreen dus daar moesten we wel om lachen. We hebben er iig weer een Facebook vriend bij! Leo vroeg nog of we tijdens de boottocht nog een mandenshop wilden kijken om te zien hoe ze deze maakten. Nou dat leek ons wel ff leuk maar de eerste stop was bij een Zilversmid, aha dit ging dus niet de goede kant op en eigenlijk hadden we hier helemaal geen zin in. We waren moe en wilden gewoon lekker met die boot crossen en naar ons hotel gebracht worden. Maar nee eerst zilversmid en met zo'n shop erbij natuurlijk. Dit kennen wij wel maar Moreen ging uitgebreid kijken en kocht nog oorbellen. Terug in de boot en volgend shop was kleding, sieraden en er zat zo'n longneck vrouw met van die ringen om haar nek. Steef was er al helemaal klaar mee en bleef buiten maar het was echt warm zonder wind van dat varen. Ink en Moreen even naar binnen maar hadden t ook gauw gezien dus eerst vroeg ik maar even aan de kapitein wat z'n plan was voor vanmiddag want ons antwoord was vrij duidelijk: No more shops! Gelukkig wild Moreen dit ook niet en dus vaarden we over Inle Lake naar onze plaats waar alle hotels staan:
Het weer was prachtig en t was echt relaxt om op die boot volgas over dat meer te gaan. We zagen veel andere boten met toeristen maar ook locals die van alles en nog wat op hun boot vervoerden. Het leukste was nog als Japanners of locals voorbij vaarden..als ik of Steef dan ons hand uitstaken om te zwaaien zag je allemaal tegelijk al die handjes omhoog gaan en konden ze opeens wel lachen of flitsten ze er druk op los met hun camera's. Het was nog best lang varen..denk wel 1,5 uur dus heel blij dat we er waren. We dachten dat we dan met een busje op werden gehaald en naar ons hotel werden gebracht want de kapitein bleef in z'n boot en wees ons dat we d kant op moesten lopen en dan links. Nou wij zoeken en kijken maar nee hoor geen busje of iets haha. Apart weer. Eerst op ons mobiel maar gekeken waar ons hotel was en dat was gelukkig op loopafstand. Voor Moreen was t helemaal dichtbij dus ook afscheid van haar genomen en mailadressen uitgewisseld omdat we haar de foto's nog gaan sturen. Heel zielig, want op dag 2 van haar vakantie was haar mobiel gestolen in Yangon en ze had verder geen andere camera bij zich. Hotel gevonden en oh wat hadden we zin in een douche en schone kleding! Inchecken en we zeiden dat onze backpacks als t goed is al bij het hotel waren want ze hadden ons paspoorten nodig. En inderdaad ze kwamen al met Steef z'n backpack aanlopen maar het bleef er maar bij 1. Hun Engels was niet al te best dus we vroegen waar die van mij was en ik had nog een extra tas. Ink meelopen want ik zei ik ga zelf wel ff kijken in hun kantoortje maar er stond niks. Lekker! Ze ging bellen zei ze want dan stond t vast bij een verkeerd hotel. Wij alvast naar de kamer maar die was wel erg klein en totaal niet gezellig dus gelijk maar weer terug gegaan en gezegd dat we nare kamer wilde. Dat is het voordeel als je in het laagseizoen reist want kregen een upgrade naar ander kamer en die was prima. Ink moest nog 1,5 uur wachten op der spullen maar uiteindelijk kwamen die dan ook. Eerst maar alle zooi op een hoop gegooid voor een wasbeurt morgen en onze tassen waarmee we gelopen hadden schoongemaakt want die zaten helemaal onder t zand en stof. Steef stond te trappelen om Aajax te gaan kijken ergens in een café (club Asiatico) dus die ging al op zoek waar dat precies was en checken of ze ook echt wel t uitzonden. Ink gewacht op der spullen en daarna ook naar t café gegaan om samen iets te eten. We konden fietsen van t hotel pakken dus dat was goed te doen. Steef helemaal blij dat Ajax idd werd uitgezonden speciaal op zijn verzoek en stond al lekker te brullen omdat ze al vroeg scoorden. In de rust heeft Steef me naar t hotel gebracht want ik stortte wel aardig en geloofde t wel. Steef heeft nog de tweede helft gekeken en kwam daarna ook, op uitdrukkelijk verzoek, gelijk naar t hotel haha. Als roosjes geslapen en even geen wekker gezet!!
VANAF HIER FOUTJE EN HEBBBEN JULLIE AL GELEZEN..HEB OP IETS GEDRUKT MAAR KRIJG T NIET WEG...hahaha
laaatsteDag 9: boottocht van Mandalay naar Bagan
06.00 opgehaald en allebei klote geslapen, we lagen denk op 2 houten planken en muggen, top combinatie. Wat een hard kreng van een bed was dat! Bepakt en bezakt met al onze zooi de boot op en deze is een stuk kleiner dan gedacht en nog best prijzig ook 42 Dollar pp, maaar krijgen wel een ontbijt en een lunch op de boot. Zal wat zijn. De boot vaart stroomafwaarts naar Bagan en afhankelijk van de waterstand doet die er in de regentijd 9 uur over en 12 uur in het droge seizoen wanneer de zandbanken het navigeren bemoeilijken. Andersom kun je dit traject uiteraard ook varen maar dan doe je er 2 dagen over! Buiten op t dek zijn de meeste rieten stoelen al bezet en er is alleen nog plekje vooraan bij de bar. Met de zon die opkomt mooi gezicht en we varen ook nog langs Sagaing waar we met de scooter zijn geweest. Gaaf gezicht om nu alle tempels ook vanaf t water te zien en we waren onder de Ava-bruggen door waar we overheen gereden hebben. Op de Ayeyarwady rivier zien we veel vrachtschepen en langs de kant weer buffels en veel houten hutjes.
Nu ik dit zit te typen horen we opeens Celine Dion van de Titanic als achtergrond muziekje..hopelijk geen voorbode haha!!
We gaan dus naar Bagan en dit is de reden waarom we naar Myanmar wilde omdat we dit 3 jaar geleden op tv zagen bij 3 Op Reis. Deze stad ligt aan de oever van de Ayeyarwady rivier in het hart van Opper-Birma, bijna 200 km ten zuidwesten van Mandalay. Bagan is de toeristische trekpleister van Myanmar en 1 van de spectaculairste boeddhistische bezienswaardigheden van Zuidoost-Azië. Vergelijkbaar met het tempelcomplex van Ankor Wat in Cambodja, waar we eigenlijk ook nog naartoe willen. De vlakte rondom Bagan is bezaaid met pagoden. Verspreid over een oppervlakte van 40km2 zijn er meer dan 2200 intacte heiligdommen en meer dan 2000 ruïnes. Nergens ter wereld komt in een betrekkelijk klein gebied zo'n grote concentratie van tempels en pagoden voor. Kijk! Dat moeten we dus zien! In 1975 werd Bagan nog getroffen door een zware aardbeving maar met behulp van Unesco begon de overheid direct met een groot restauratieprogramma. Plaatselijke ambachtslieden werden ingezet die de monumenten met eeuwenoude middelen restaureerden. In 1981 was t klaar. In 1990 werden de inwoners van Bagan opnieuw slachtoffer van een ramp, niet door natuurgeweld maar door de eigen overheid. De inwoners van Oud Bagan moest van de 1 op andere dag binnen 1 week hun dorp verlaten zonder enige compensatie. Wie klaagde verdween in de gevangenis. Het hele dorp werd met de grond gelijk gemaakt en de inwoners vestigde zich in Nieuw Bagan, 5 km van de oude stad. De reden was dat de regering de contacten tussen de toeristen in Oud Bagan en de lokale bevolking niet zag zitten. De concurrentie tussen de particuliere pensionnetjes en guest houses met de staatshotels van de overheid kon de regering niet verdragen. Bizar!
We vermaken ons op de boot door te lezen, Ink eindelijk voor t eerst der Ereader gepakt, kruiswoordpuzzels te doen en beetje heen en weer te lopen. We irriteren ons helemaal dood aan een Nederlands meisje die echt constant achter ons keihard Engels praat met een andere vrouw. Der waffel staat echt niet stil. Achterop t dek is t bloedheet in de zon dus blij dat we onder een afdak zitten, ook al wordt t hier rond t middaguur ook erg warm dus zijn we beneden achter t dek gaan staan in de schaduw en met wat wind. Lunch is nog best aardig. Mooi op tijd komen we in Bagan aan om 16.00 uur. We moeten met al onze troep via een smal loopplankje aan wal lopen en dat valt niet mee met die zware backpacks dus eerst rost Steef over dat ding en daarna Ink waarbij de locale bevolking me ff beet moet pakken want anders lag ik zeker in t water haha. Daarna nog een stukje omhoog in t zand om op de weg te komen dus ook hierbij weer wat handjes gehad om me onhoog te trekken, lekker temperatuurtje ook dus hoofd staat op ontploffen. Inmiddels al 10 taxichauffeurs om ons heen en na de prijsonderhandeling, begonnen met 20.000 en 12.000 betaald ( nog te veel) stapten we in een taxi. Al gauw stopte die weer want we moesten 20 Dollar pp betalen om überhaupt Bagan binnen te mogen!! Hadden we niets van gelezen en zoveel geld hadden we niet eens dus Steef werd ff woest en zei dat we dit niet hadden maar echt verder gingen we niet komen dus hup backpack weer open moeten maken en vanuit de oude sok de rest van t geld betaald. Al vrij snel waren we in t hotel en hier hebben Rob en Laura ook geslapen dus we verheugden ons heeeel erg op t plons in t zwembad. Kregen bij receptie nog een upgrade ook en onze hotelkamer lijkt wel een balzaal, top! Gelijk t zwembad in om af te koelen want deze 2 stinkberen konden wel een duik gebruiken. Daarna iets gaan eten vlakbij ons hotel, zat nog niemand in t restaurant maar had wel redelijk goede recensies van Tripadvisor en niet zo duur. Na ons kwamen er nog wel wat anderen maar druk was t totaal niet. En omdat t helemaal leeg was vroeg Steef of ze nog plek hadden toen we aankwamen maar die grap begrepen ze niet echt. Ink heerlijk vers advocadosapje en Steef z'n welverdiende driekwart liter grote fles Myanmar bier. Eigenlijk niet zoveel honger dus Ink bestelde wat kleine loempiaatjes en Steef dacht beef met rijst besteld te hebben maar t was gefrituurde beef, soort kipnuggets, en was een voorgerecht. De rijst kwam niet en maar goed ook want ze keken al raar toen Steef erom vroeg. Eerste nachtje in onze mooie kamer, met zachte bedden! Eerst nog ff op muggenjacht want we zagen er 2 rondvliegen en dat kan natuurlijk niet. Ook elektrische scooter geregeld voor morgenochtend vroeg (05.15 uur) want gaan zonsopkomst kijken vanaf een tempel. Ze rijden hier allemaal op van die elektrische dingen, heel grappig. Dag 9: boottocht van Mandalay naar Bagan
06.00 opgehaald en allebei klote geslapen, we lagen denk op 2 houten planken en muggen, top combinatie. Wat een hard kreng van een bed was dat! Bepakt en bezakt met al onze zooi de boot op en deze is een stuk kleiner dan gedacht en nog best prijzig ook 42 Dollar pp, maaar krijgen wel een ontbijt en een lunch op de boot. Zal wat zijn. De boot vaart stroomafwaarts naar Bagan en afhankelijk van de waterstand doet die er in de regentijd 9 uur over en 12 uur in het droge seizoen wanneer de zandbanken het navigeren bemoeilijken. Andersom kun je dit traject uiteraard ook varen maar dan doe je er 2 dagen over! Buiten op t dek zijn de meeste rieten stoelen al bezet en er is alleen nog plekje vooraan bij de bar. Met de zon die opkomt mooi gezicht en we varen ook nog langs Sagaing waar we met de scooter zijn geweest. Gaaf gezicht om nu alle tempels ook vanaf t water te zien en we waren onder de Ava-bruggen door waar we overheen gereden hebben. Op de Ayeyarwady rivier zien we veel vrachtschepen en langs de kant weer buffels en veel houten hutjes.
Nu ik dit zit te typen horen we opeens Celine Dion van de Titanic als achtergrond muziekje..hopelijk geen voorbode haha!!
We gaan dus naar Bagan en dit is de reden waarom we naar Myanmar wilde omdat we dit 3 jaar geleden op tv zagen bij 3 Op Reis. Deze stad ligt aan de oever van de Ayeyarwady rivier in het hart van Opper-Birma, bijna 200 km ten zuidwesten van Mandalay. Bagan is de toeristische trekpleister van Myanmar en 1 van de spectaculairste boeddhistische bezienswaardigheden van Zuidoost-Azië. Vergelijkbaar met het tempelcomplex van Ankor Wat in Cambodja, waar we eigenlijk ook nog naartoe willen. De vlakte rondom Bagan is bezaaid met pagoden. Verspreid over een oppervlakte van 40km2 zijn er meer dan 2200 intacte heiligdommen en meer dan 2000 ruïnes. Nergens ter wereld komt in een betrekkelijk klein gebied zo'n grote concentratie van tempels en pagoden voor. Kijk! Dat moeten we dus zien! In 1975 werd Bagan nog getroffen door een zware aardbeving maar met behulp van Unesco begon de overheid direct met een groot restauratieprogramma. Plaatselijke ambachtslieden werden ingezet die de monumenten met eeuwenoude middelen restaureerden. In 1981 was t klaar. In 1990 werden de inwoners van Bagan opnieuw slachtoffer van een ramp, niet door natuurgeweld maar door de eigen overheid. De inwoners van Oud Bagan moest van de 1 op andere dag binnen 1 week hun dorp verlaten zonder enige compensatie. Wie klaagde verdween in de gevangenis. Het hele dorp werd met de grond gelijk gemaakt en de inwoners vestigde zich in Nieuw Bagan, 5 km van de oude stad. De reden was dat de regering de contacten tussen de toeristen in Oud Bagan en de lokale bevolking niet zag zitten. De concurrentie tussen de particuliere pensionnetjes en guest houses met de staatshotels van de overheid kon de regering niet verdragen. Bizar!
We vermaken ons op de boot door te lezen, Ink eindelijk voor t eerst der Ereader gepakt, kruiswoordpuzzels te doen en beetje heen en weer te lopen. We irriteren ons helemaal dood aan een Nederlands meisje die echt constant achter ons keihard Engels praat met een andere vrouw. Der waffel staat echt niet stil. Achterop t dek is t bloedheet in de zon dus blij dat we onder een afdak zitten, ook al wordt t hier rond t middaguur ook erg warm dus zijn we beneden achter t dek gaan staan in de schaduw en met wat wind. Lunch is nog best aardig. Mooi op tijd komen we in Bagan aan om 16.00 uur. We moeten met al onze troep via een smal loopplankje aan wal lopen en dat valt niet mee met die zware backpacks dus eerst rost Steef over dat ding en daarna Ink waarbij de locale bevolking me ff beet moet pakken want anders lag ik zeker in t water haha. Daarna nog een stukje omhoog in t zand om op de weg te komen dus ook hierbij weer wat handjes gehad om me onhoog te trekken, lekker temperatuurtje ook dus hoofd staat op ontploffen. Inmiddels al 10 taxichauffeurs om ons heen en na de prijsonderhandeling, begonnen met 20.000 en 12.000 betaald ( nog te veel) stapten we in een taxi. Al gauw stopte die weer want we moesten 20 Dollar pp betalen om überhaupt Bagan binnen te mogen!! Hadden we niets van gelezen en zoveel geld hadden we niet eens dus Steef werd ff woest en zei dat we dit niet hadden maar echt verder gingen we niet komen dus hup backpack weer open moeten maken en vanuit de oude sok de rest van t geld betaald. Al vrij snel waren we in t hotel en hier hebben Rob en Laura ook geslapen dus we verheugden ons heeeel erg op t plons in t zwembad. Kregen bij receptie nog een upgrade ook en onze hotelkamer lijkt wel een balzaal, top! Gelijk t zwembad in om af te koelen want deze 2 stinkberen konden wel een duik gebruiken. Daarna iets gaan eten vlakbij ons hotel, zat nog niemand in t restaurant maar had wel redelijk goede recensies van Tripadvisor en niet zo duur. Na ons kwamen er nog wel wat anderen maar druk was t totaal niet. En omdat t helemaal leeg was vroeg Steef of ze nog plek hadden toen we aankwamen maar die grap begrepen ze niet echt. Ink heerlijk vers advocadosapje en Steef z'n welverdiende driekwart liter grote fles Myanmar bier. Eigenlijk niet zoveel honger dus Ink bestelde wat kleine loempiaatjes en Steef dacht beef met rijst besteld te hebben maar t was gefrituurde beef, soort kipnuggets, en was een voorgerecht. De rijst kwam niet en maar goed ook want ze keken al raar toen Steef erom vroeg. Eerste nachtje in onze mooie kamer, met zachte bedden! Eerst nog ff op muggenjacht want we zagen er 2 rondvliegen en dat kan natuurlijk niet. Ook elektrische scooter geregeld voor morgenochtend vroe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
