Dag 12: In de ballon over Bagan!!

Joehoe!! Vandaag is t eindelijk zo ver en om 04.00 gaat de wekker want tussen 04.30 en 04.45 worden we opgehaald voor de ballonvaart!! Ze zijn hier gek genoeg wel van de tijd want om 04.30 staan ze inderdaad al te wachten. Net toen we wegreden waren we nog iets vergeten voor de Go Pro camera dus gauw omgekeerd om dit nog te halen. Busje zat vol en we werden naar een groot grasveld gebracht waar in het donker allemaal tafels en stoelen stonden waar we eerst koffie en thee en wat broodjes kregen. Ondertussen werd t gas even gecheckt dus grote vuurvlammen op de achtergrond wat erg mooi was. Ontvangst was heel enthousiast (ja daar komen weer een zooi toeristen die bakken met geld uitgeven voor een vluchtje, dus daar kan wel een glimlach vanaf). Alle ballonvaarders gingen voor de groep in een rij staan en stelde zich voor. Daarna riepen ze om wie bij welke ballonvaarders hoorde en als je je naam hoorde moest je een gil geven en je hand opsteken. Gelukkig! Steef en ik zaten in dezelfde ballon hihi. Iedereen liep naar z'n eigen ballon en in totaal waren er 8. De ballonvaarder gaf wat instructies en we moesten achter een koord wachten zodat ze de ballon opblazen zeg maar. Dit was al gaaf gezicht want je stond echt in het midden tussen al die reusachtige dingen. Het werd ook al licht. De ballon stond en 1 voor 1 mochten we de mand inklimmen en er waren 8 kleine zitjes dus Steef en ik hadden ons eigen zitje. Er werden een paar kleine ballonnen opgelaten om te kijken in welke richting de wind stond en daarna moesten we gaan zitten en ons goed vasthouden. Voordat we t wisten waren we al "los" en vrij snel riep onze ballonvaarder dat we mochten gaan staan. We dachten nog dat t wel eng zou zijn ofzo maar dat was t helemaal niet. We gingen eerst over alle tempels van Bagan. Helaas mogen de ballonnen sinds 2015 niet meer letterlijk over de tempels maar wel er om heen zeg maar, vanwege de bescherming ervan. Onze vaarder vertelde af en toe iets over de tempels die we zagen en t was een prachtig gezicht. Vooral ook warm/heet als hij meer gas in de ballon liet. We genoten van t uitzicht en t was ook mooi toen de zon (het mooie feloranje bolletje) weer tevoorschijn kwam. Voor ons gevoel zei de vaarder al vrij snel dat we bijna gingen landen, balen! Maar ja niks aan te doen en het is maar net hoe de wind staat. Er waren al 2 ballonnen geland en wij waren nummer 3, er hingen er nog genoeg in de lucht dus we hadden liever gehad dat we daarin zaten maar helaas. We moesten weer gaan zitten en mochten geen camera's oid om ons nek hebben. Hij bereidde ons voor dat de landing "rough" zou worden maar t viel ons alles mee en werden maar klein beetje over de grond gesleept voordat allerlei gasten de mand vanaf de grond tot stilstand brachten. Af en toe ging de mand weer een paar meter over de grond en moesten die gasten er met z'n allen weer aan gaan hangen. Daar moesten we alleen maar om lachen want dan was t ff paniek haha. Dit was t dan! Zo lang naar uitgekeken en binnen 47 minuten was t weer voorbij, echt jammer. We moesten nog even in de mand blijven en mochten gaan staan. Via de walkie-talkie van onze vaarder hoorde we (alle vaarders zijn gediplomeerde Engelse) dat er nog een ballon wilde gaan landen maar dat dat eigenlijk op ons plekje was. We moesten dus ruimte maken maar dat lukte niet echt behalve dan dat we paar meter opzij konden maar zo makkelijk gaat dat ook niet. Het geschreeuw ging steeds harder naar elkaar via dat ding en we keken met spanning hoe dit af zou gaan lopen want we zagen de ballon steeds dichter op ons af komen. Ink heeft dit nog gefilmd want wij vonden t allemaal maar leuk. Onze vaarder begon keihard te schreeuwen naar die gasten die op de grond stonden en opeens kwamen er een stuk of 10 keihard aangesprint vanuit de verte om die ballon op te vangen zeg maar. Nou en als er paniek is bij die Birmese n lijkt t wel alsof er oorlog is want dan zie je toch een partij paniek met handen en voeten! Net voor onze ballon stond een tafel en banken klaar om daar straks met z'n allen champagne te drinken.. jullie raden t al..die ballon beukt zo die hele tafel en banken omver met die mand! Wij lachen! Was zo een grappig gezicht en uiteindelijk ging de landing redelijk goed ondanks dat die mensen in die mand een paar meter over de grond werden gesleept hihi. Tafel werd weer opgeraapt en neergezet en we mochten uit de mand om champagne en wat fruit te eten. We kregen nog een certificaat en onze ballonvaarder vertelde nog een leuk verhaal waarom iedereen eigenlijk altijd na afloop champagne drinkt. Daarna werden we met een busje weer terug naar t hotel gebracht. Het was toen 07.45 denk dus maar gelijk weer aangeschoven bij t ontbijt. Dit was vooral voor Ink ff schakelen want dit ging allemaal wel heel snel maar gelukkig hebben we de prachtige foto's nog een t helemaal gefilmd! Het was t zeker waard en zoals ze zeggen een: once in a life time experience!!
Wat gaan we nu doen? Ebike weer gepakt en wilden nog in Old Bagan kijken want daar waren we nog niet geweest. Tijdje rondgetoerd en 's middags bij t zwembad yahtzee gespeeld wat geen succes was voor Ink want 2x 20 keer baantjes gezwommen in t zwembad! 1x keer zwemmend en 1x rennend door t water. Dutje gedaan en einde dag bij een andere tempel, meer richting Nyaung U, zonsondergang gekeken. Daar waren wel meer mensen maar niet echt druk. Was weer mooi! We wilden pizza eten want de komende dagen zit dat er niet echt in dus via Tripadvisor beste pizza tentje opgezocht. De Ebike begon alweer aardig leeg te raken opeens dus dat geouwehoer moesten we niet weer hebben dus eerst kijken waar en of we dat ding tijdens t eten ergens op konden laden. We waren vrij vroeg, 17.30 denk, dus alle pizzabakkers zaten lekker op de stoep voor hun pizzahut want er zat nog niemand te eten. Steef gevraagd en 1 van de chef pizza wees aan waar dat kon, dat was niet helemaal duidelijk voor ons dus hij liep mee naar een hutje waar we de Ebike op konden laden. Wij blij! Als dank zei Steef: chef we komen bij jou eten dus je mag een lekkere pizza voor ons bakken! Hij lachen! Dat waren we toch al van plan maar dat wist hij natuurlijk niet. Als enige zaten we dan in t kleine hutje maar zoals altijd, als er eenmaal een toerist ergens zit volgen er snel meer en dat was ook nu zo. Ink had onderhand wel eens zin in een wijntje (die verse vruchtensapjes ken ik onderhand nu ook wel allemaal) maar aangezien je bij kleinere restaurantjes geen glas kan bestellen maar gelijk een fles moet kopen deden we dat maar. Het was tenslotte een mooie dag geweest (en zo is er altijd wel een goed excuus te bedenken hihi). We besloten voor de huiswijn te gaan want die kwam uit Inle Lake wat onze volgende bestemming is dus dat vonden we wel grappig. Glazen werden opgepoetst en volgens mij moest de wijn nog ergens gekocht worden want we zagen iemand vanaf de overkant zo met onze fles aankomen! En hoe smaakte die?! Geen toppertje helaas..smaak begon goed en licht maar er zat echt geen beste nasmaak aan. De fles was ook zeker niet echt koud dus geen toppertje. Weten we dat ook weer, huiswijnen zijn geen succes hier. We kregen nog wel een mooie wijnkoeler naast onze tafel wat letterlijk een ijzeren emmertje was met daarin 2 bevroren koelelementen, haha. Pizza was heerlijk overigens! Na paar glazen hield Ink t voor gezien en begonnen de oogjes aardig te hangen want lauwe wijn na zo'n drukke dag in combi met zon is geen goede combi dus boeltje afgerekend en wat frisse wind op de Ebike meegepakt.