Dag 5:
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
28 Maart 2017 | Myanmar, Hsipaw
Dag 5: dag Mandalay en hallo treinreis van 11 uur naar Hsipaw!!
Ahhh om 02.30 t wekkertje en 03.15 stond de taxi chauff al te wachten, we waren een beetje bang dat er niemand zou komen om dit tijdstip maar gelukkig hij is er. Hij reed wel een andere kant op dan dat wij altijd reden met de scooter en toen hij de grote weg op ging checkte Steef nog ff voor de zekerheid waar hij heen ging..juist, naar t vliegveld dacht hij. Hij was ook enigszins teleurgesteld de chauff, want dit was maar 5 minuten, wij zagen m denken ben ik hiervoor m'n bed uitgekomen?! Ah zielig. Bij t station was t uitgestorven behalve dat er dan heel veel mensen lagen te slapen op dunne matjes en sommige met een soort klamboe over zich heen. De chauff liep heel lief met ons mee naar t goede spoor want dit staat verder nergens aangegeven. Hij liep met mijn dikke rugtas op dus bijna was de beste man niet meer te zien. Juiste coupe aangewezen en hij vertelde dat hij Thomas heette en we konden m weer bellen als we nog taxi nodig hadden, beste vent.
In de trein was t best fris maar de meeste last hadden we nog wel van de muggen! Daar stikte t van dus beetje DEET had handig geweest. De trein heeft ook verder geen ramen dus alles vliegt zo naar binnen. Stoelen zijn verder prima en ruimte genoeg, blij dat we upperclass geboekt hebben want de normale klasse zijn houten bankjes, trein vertrok stipt op tijd naar luid getoeter. Nou nog 11 uur en 150 km te gaan..beetje geslapen en we zagen mooi de zon opkomen. Na 2 uurtjes stopte we bij eerste station en dit gaat de hele treinreis zo een beetje verder. En soms worden er wagons aan en losgekoppeld waardoor we heen en weer rijden. De trein rijdt ook erg langzaam en rijdt op stoom of diesel zodat t meer op een ouderwetse stoomtrein lijkt. Als de trein langs een dorpje komt staat er een mannetje met een vlag te wapperen want spoorbomen kennen ze hier niet. Veel krottenwijken te zien en mensen die op t land al vroeg aan t werk zijn. Veel kindjes zwaaien als ze de trein zien en komen vanuit hun hutjes aangerend. Op ieder station komen de verkopers de trein in of kun je op t station rijst, kip, noedels etc kopen maar dit slaan we ff over. We kopen wat fruit en hebben zelf wel iets bij ons maar misschien op de terugweg iets beter overnadenken. Ink heeft wel de thermoskan mee met thee en ondanks t uitlachen van Steef toch wel lekker..De trein gaat echt flink heen en weer dus af en toe echt t idee alsof we in een achtbaan zitten en backpacks goed vastgebonden aan t bagagerek boven ons voordat dit naar beneden klettert. T plassen in de trein is ook een uitdaging want dit moet boven een gat en door al dat geschud valt t vooral voor Ink niet mee om der voetjes droog te houden haha. Ik vroeg nog aan Steef of hij voor de deur wilde staan maar halverwege vloog die deur open en stond er opeens een Birmees me stom aan te gapen, bedankt Steef! In het vervolg maar wachten met naar de wc gaan als we stopen bij een station. Rond 11.30 naderen we de Gokteik brug, het hoogtepunt van onze treinreis letterlijk en figuurlijk. Deze brug is de op 1 na hoogste viaduct ter wereld en gaat over een 300 meter diepe kloof en is in 1903 gebouwd. Het is 1 van de knapste staaltjes in de geschiedenis van de spoorwegbouw. De trein stopt zodat we foto's kunnen maken en t is ook echt schitterend. Na wat kruiswoordpuzzels verder zijn we om 15.30 bij Hsipaw en net voordat we er zijn komt "de conducteur" ons roepen dat we eruit moeten. Op t station worden we gelijk aangevallen door wel 6 verschillende mannetjes die vragen of we al een hotel hebben. Nee, dit hebben we nog niet dus ze komen om ons heen staan en omstebeurt hun verhaaltje doen. Hier wordt Steef niet vrolijk van dus iedereen ff wegwezen en we willen eerst ff kijken wat we zelf al opgezocht hebben voor hotels. T mannetje met de meeste praatjes blijft bij ons staan en hij is ook van een hotel die wij al op ons lijstje hadden staan. We zitten nog wat te geinen dat we een hotel met zwembad willen en champageontbijt en de andere mannetjes taaien al snel af want die hebben denk al door dat we eerst meegaan met de praatjesmaker van t Mr. Charles Hotel. Blijkt dat z'n tuktuk al klaar staat met andere toeristen erin, bepakt en bezakt en dus op ons al die tijd stonden te wachten terwijl wij eerst nog ff gingen zitten en over de prijs en kamers aan t onderhandelen waren haha. Wij pasten er maar net bij en Steef stond weer achterop. Als t niks was konden we naar ander hotel gebracht worden dus eerst maar is kijken. Je had 2 gedeeltes van Mr. Charles, het hotel en het backpackers hostel. Ze lieten ons 2 kamers zien wat er best mooi uitzag voor 22 Dollar, aan de prijs gingen ze verder niks doen dus wilde toch nog t andere hotel zien want dit was veel nieuwer. Zooi daar laten staan en lopend naar t andere hotel wat ongeveer 10 minuten was. Daar was t uitgestorven maar werden vriendelijk ontvangen, kamer gezien die was idd iets nieuwer maar de badkamer was mega klein en er kon er maar eentje tegelijk in. Snap je toch niet dat ze dan iets heel nieuws bouwen en zulke badkamers erin maken, nog gevraagd voor kamer met andere badkamer maar hadden ze niet of ze begrepen ons niet. Ze wilden wel erg graag dat we bleven en vroegen wat we wilde betalen, oud baassie kwam erbij maar we hadden al besloten dat we Mr. Charles gezelliger vonden en die zijn ook veel meer gericht op toeristen dus ook om tourtjes te boeken etc. We vonden t eigenlijk wel zielig voor dat andere hotel maar meer als 4 Dollar deden ze niet van de prijs af en voor die 2 Dollar meer zaten we bij Mr. Charles. Oké weer terug en kamer geboekt. Honger!! Na bijna 13 uur niks gegeten te hebben dus geen zin om restaurant te zoeken en daarom bij t hotel gegeten. Al gauw kwam de kok aangelopen en vroegen we naar z'n specialiteit, vroegen dit eerst aan een paar meiden die in t restaurant werkte maar die begrepen ons weer eens niet. Mooie vent die kok en hij noemde wat dingen op, hij sliste lekker en z'n geheugen was ook niet al te best want hij vroeg wel 3x wat we nou wilde en kwam vanuit de keuken ook nog een paar keer terug haha. Maar hij ging wat lekkers maken zei die. We vroegen aan hem of hij Mr. Charles was en hij zei dat ben ik dus lachen. Steef kreeg kip met bamboe en rijst en Ink noedels. Was prima en daarna lekker gaan slapen, lange dag geweest.
Ahhh om 02.30 t wekkertje en 03.15 stond de taxi chauff al te wachten, we waren een beetje bang dat er niemand zou komen om dit tijdstip maar gelukkig hij is er. Hij reed wel een andere kant op dan dat wij altijd reden met de scooter en toen hij de grote weg op ging checkte Steef nog ff voor de zekerheid waar hij heen ging..juist, naar t vliegveld dacht hij. Hij was ook enigszins teleurgesteld de chauff, want dit was maar 5 minuten, wij zagen m denken ben ik hiervoor m'n bed uitgekomen?! Ah zielig. Bij t station was t uitgestorven behalve dat er dan heel veel mensen lagen te slapen op dunne matjes en sommige met een soort klamboe over zich heen. De chauff liep heel lief met ons mee naar t goede spoor want dit staat verder nergens aangegeven. Hij liep met mijn dikke rugtas op dus bijna was de beste man niet meer te zien. Juiste coupe aangewezen en hij vertelde dat hij Thomas heette en we konden m weer bellen als we nog taxi nodig hadden, beste vent.
In de trein was t best fris maar de meeste last hadden we nog wel van de muggen! Daar stikte t van dus beetje DEET had handig geweest. De trein heeft ook verder geen ramen dus alles vliegt zo naar binnen. Stoelen zijn verder prima en ruimte genoeg, blij dat we upperclass geboekt hebben want de normale klasse zijn houten bankjes, trein vertrok stipt op tijd naar luid getoeter. Nou nog 11 uur en 150 km te gaan..beetje geslapen en we zagen mooi de zon opkomen. Na 2 uurtjes stopte we bij eerste station en dit gaat de hele treinreis zo een beetje verder. En soms worden er wagons aan en losgekoppeld waardoor we heen en weer rijden. De trein rijdt ook erg langzaam en rijdt op stoom of diesel zodat t meer op een ouderwetse stoomtrein lijkt. Als de trein langs een dorpje komt staat er een mannetje met een vlag te wapperen want spoorbomen kennen ze hier niet. Veel krottenwijken te zien en mensen die op t land al vroeg aan t werk zijn. Veel kindjes zwaaien als ze de trein zien en komen vanuit hun hutjes aangerend. Op ieder station komen de verkopers de trein in of kun je op t station rijst, kip, noedels etc kopen maar dit slaan we ff over. We kopen wat fruit en hebben zelf wel iets bij ons maar misschien op de terugweg iets beter overnadenken. Ink heeft wel de thermoskan mee met thee en ondanks t uitlachen van Steef toch wel lekker..De trein gaat echt flink heen en weer dus af en toe echt t idee alsof we in een achtbaan zitten en backpacks goed vastgebonden aan t bagagerek boven ons voordat dit naar beneden klettert. T plassen in de trein is ook een uitdaging want dit moet boven een gat en door al dat geschud valt t vooral voor Ink niet mee om der voetjes droog te houden haha. Ik vroeg nog aan Steef of hij voor de deur wilde staan maar halverwege vloog die deur open en stond er opeens een Birmees me stom aan te gapen, bedankt Steef! In het vervolg maar wachten met naar de wc gaan als we stopen bij een station. Rond 11.30 naderen we de Gokteik brug, het hoogtepunt van onze treinreis letterlijk en figuurlijk. Deze brug is de op 1 na hoogste viaduct ter wereld en gaat over een 300 meter diepe kloof en is in 1903 gebouwd. Het is 1 van de knapste staaltjes in de geschiedenis van de spoorwegbouw. De trein stopt zodat we foto's kunnen maken en t is ook echt schitterend. Na wat kruiswoordpuzzels verder zijn we om 15.30 bij Hsipaw en net voordat we er zijn komt "de conducteur" ons roepen dat we eruit moeten. Op t station worden we gelijk aangevallen door wel 6 verschillende mannetjes die vragen of we al een hotel hebben. Nee, dit hebben we nog niet dus ze komen om ons heen staan en omstebeurt hun verhaaltje doen. Hier wordt Steef niet vrolijk van dus iedereen ff wegwezen en we willen eerst ff kijken wat we zelf al opgezocht hebben voor hotels. T mannetje met de meeste praatjes blijft bij ons staan en hij is ook van een hotel die wij al op ons lijstje hadden staan. We zitten nog wat te geinen dat we een hotel met zwembad willen en champageontbijt en de andere mannetjes taaien al snel af want die hebben denk al door dat we eerst meegaan met de praatjesmaker van t Mr. Charles Hotel. Blijkt dat z'n tuktuk al klaar staat met andere toeristen erin, bepakt en bezakt en dus op ons al die tijd stonden te wachten terwijl wij eerst nog ff gingen zitten en over de prijs en kamers aan t onderhandelen waren haha. Wij pasten er maar net bij en Steef stond weer achterop. Als t niks was konden we naar ander hotel gebracht worden dus eerst maar is kijken. Je had 2 gedeeltes van Mr. Charles, het hotel en het backpackers hostel. Ze lieten ons 2 kamers zien wat er best mooi uitzag voor 22 Dollar, aan de prijs gingen ze verder niks doen dus wilde toch nog t andere hotel zien want dit was veel nieuwer. Zooi daar laten staan en lopend naar t andere hotel wat ongeveer 10 minuten was. Daar was t uitgestorven maar werden vriendelijk ontvangen, kamer gezien die was idd iets nieuwer maar de badkamer was mega klein en er kon er maar eentje tegelijk in. Snap je toch niet dat ze dan iets heel nieuws bouwen en zulke badkamers erin maken, nog gevraagd voor kamer met andere badkamer maar hadden ze niet of ze begrepen ons niet. Ze wilden wel erg graag dat we bleven en vroegen wat we wilde betalen, oud baassie kwam erbij maar we hadden al besloten dat we Mr. Charles gezelliger vonden en die zijn ook veel meer gericht op toeristen dus ook om tourtjes te boeken etc. We vonden t eigenlijk wel zielig voor dat andere hotel maar meer als 4 Dollar deden ze niet van de prijs af en voor die 2 Dollar meer zaten we bij Mr. Charles. Oké weer terug en kamer geboekt. Honger!! Na bijna 13 uur niks gegeten te hebben dus geen zin om restaurant te zoeken en daarom bij t hotel gegeten. Al gauw kwam de kok aangelopen en vroegen we naar z'n specialiteit, vroegen dit eerst aan een paar meiden die in t restaurant werkte maar die begrepen ons weer eens niet. Mooie vent die kok en hij noemde wat dingen op, hij sliste lekker en z'n geheugen was ook niet al te best want hij vroeg wel 3x wat we nou wilde en kwam vanuit de keuken ook nog een paar keer terug haha. Maar hij ging wat lekkers maken zei die. We vroegen aan hem of hij Mr. Charles was en hij zei dat ben ik dus lachen. Steef kreeg kip met bamboe en rijst en Ink noedels. Was prima en daarna lekker gaan slapen, lange dag geweest.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
